„Fietscoach is de eerste stap naar een baan”
Emanciperen begint voor veel allochtone vrouwen met leren fietsen. De tweede stap komt er in Den Haag nu ook: andere allochtonen fietslessen geven. Dit Project van de Week kreeg maandag van het Oranjefonds een aanmoedigingssubsidie van 25.000 euro.
„Goed zo, Elsie, geweldig goed gedaan!” Stralend neemt de Antilliaanse het compliment van fietsdocent Marja Popper in ontvangst. Met nog vier andere allochtone dames krijgt zij deze morgen fietsles op het Oranjeplein in de Haagse Stationsbuurt.Zichtbaar enthousiast rijdt het vijftal rondjes op het geasfalteerde plein. ’s Middags voetbalt de jeugd er, maar ’s morgens is het plein uitgestorven. Ideaal voor beginnende fietsers. De lesfietsen hebben een blauw bordje op het spatbord met een witte L erop. Net als op een lesauto.
„Kom eens naar mij toe fietsen en zorg dat je vlak voor mij stilstaat”, is de opdracht van Popper. Dat is nog niet zo eenvoudig als je nog maar net kunt fietsen. Goed sturen en op tijd remmen is dan nog lastig. Met het puntje van haar tong uit de mond remt Elsie haar fiets vlak voor de fietsdocent af. Een andere vrouw, getooid met een blauw hoofddoekje, zet haar fiets veiligheidshalve op meters afstand van Popper al stil.
Wachtlijsten
De bel van de basisschool naast het Oranjeplein klinkt. Dat is direct ook het einde van de fietsles, want de kinderen van deze school spelen in de pauze op het plein. De vijf cursisten en hun docenten lopen met de fiets aan de hand richting buurtcentrum Parada. Daar heeft buurtwerkster Joke van Gemmert de koffie klaar.
Van Gemmert doet al dertien jaar vrouwenwerk in het buurthuis van welzijnsorganisatie Zebra. „Al die tijd zijn er fietslessen gegeven. En al die tijd is er zo veel belangstelling dat we met wachtlijsten moeten werken.” Die enorme belangstelling bracht fietsdocent Popper op het idee om vrouwen die hun fietscertificaat hebben gehaald in te gaan zetten als fietscoach. „Als ik een groep van tien vrouwen fietsles moet geven, kom ik handen tekort. Fietscoaches kunnen mij goed helpen door bijvoorbeeld cursisten vast te houden en een zetje te geven.”
Werkervaring
Voor Van Gemmert is het project Fietscoaches van belang omdat allochtone vrouwen er werkervaring op doen. „Wij hebben hier het traject ”Van dromen naar doen” voor vrouwen met een niet-Nederlandse achtergrond die graag willen werken. Fietscoach worden kan de eerste stap zijn. En als dat goed lukt, willen we tien vrouwen een opleiding tot fietsdocent aanbieden, zodat ze helemaal zelfstandig een groep fietsles kunnen geven.”
Niet alleen de dames van Zebra zijn enthousiast over het project, het Oranjefonds is dat ook. Het fietsproject kreeg maandag het predikaat Project van de Week met een bijbehorende subsidie van 25.000 euro. „Dat is een mooi begin”, zegt Van Gemmert. „In totaal denken we ongeveer 200.000 euro nodig te hebben. Daarvoor lopen nog subsidieaanvragen bij onder andere de gemeente.”
Het geld is nodig om onder andere een opleiding tot fietscoach samen te stellen. Dat gebeurt in samenwerking met de Fietsersbond. Zebra wil ook workshops gaan aanbieden. Popper: „Bijvoorbeeld over fietsen met kinderen, het repareren en onderhouden van de fiets en verkeerskennis.”
Een deel van het geld is ook nodig voor de aanschaf van fietsen. Iedere vrouw die zich voor een periode van twee jaar als fietscoach aan Stichting Zebra verbindt, ontvangt hiervoor een nieuwe tweewieler. Van Gemmert: „Niet alleen om hun werk goed te kunnen doen, maar ook als beloning voor hun inzet. Haken ze echter binnen twee jaar af, dan moeten ze de fiets weer inleveren.”
Problemen
Ondertussen zou er in het buurtcentrum een nieuwe groep cursisten moeten zijn aangekomen. De enige die zich meldt is Abida. Voor de foto wil ze nog wel een rondje fietsen, maar haar gezicht mag niet zichtbaar zijn. Popper: „Anders krijgen we problemen met haar echtgenoot. Ik kreeg eens een stagiair uit Amsterdam die de opleiding tot fietsdocent volgde. De dames vonden het wel leuk, zo’n mannelijke docent, maar hun echtgenoten stonden de volgende dag op de stoep. Vandaar dat alleen vrouwen fietscoach of fietsdocent kunnen worden.”
De allochtone mannen hebben geen interesse in de fietslessen. Van Gemmert: „Voor hen is fietsen een teken van armoede. Zij rijden liever in een mooie auto of gaan met het openbaar vervoer. Voor de vrouwen is fietsen echter een uitkomst. Ze zijn veel mobieler. En bovendien is het nog heel gezond ook.”