„Mag ik je informeren over de rechten die je hebt met betrekking tot zondagswerk?” Resoluut stapt CNV-bestuurder Fedde Monsma af op een meisje achter de kassa van de grote sportzaak. Ze luistert welwillend. Nee, hier is het geen probleem. Er zijn genoeg mensen die op zondag willen werken, zegt ze. Ze aarzelt. Dan: „Maar ik geloof dat er wel nieuwe contracten zijn afgesloten waarbij de mensen niet langer dubbel betaald krijgen voor werken op zondag.”Alle alarmbellen bij Monsma gaan rinkelen. „Ik kan je uit de brand helpen”, laat hij de medewerkster weten. „Als je op zondag werkt, moet je verplicht dubbel betaald krijgen. In tijd, of in geld.”

Eenmaal buiten zucht de CNV-man hartgrondig. „Dit is geen uitzondering. Werkgevers zoals in deze zaak maken misbruik van de onwetendheid van hun werknemers. Zo’n meisje van twintig gaat ’s avonds echt niet op de bank zitten met een suf cao-boekje. En als ze erachter komt dat ze jarenlang te weinig betaald heeft gekregen voor haar werk op zondag, trekt ze vaak niet eens aan de bel – bang voor haar baan.”

Dat blijkt in een cosmeticazaak. Een grote boeddha met een brandende kaars in zijn schoot verspreidt een sterke geur. De medewerkster die Monsma aanspreekt, luistert beleefd terwijl ze verdergaat met uitpakken. „Ik werk zelf één zondag in de maand”, geeft ze aan. „En als je zegt: Ik doe het niet?” vraagt de vakbondsman. „Dan mag je een andere baan zoeken”, zegt de vrouw. „Dat is heel helder.”

Monsma had het al gezegd, tijdens de korte briefing met de andere drie CNV’ers in het restaurant La Place: „Helaas gaat het er in veel winkels best repressief aan toe. Je doet gewoon wat je wordt opgedragen. Anders komt dat volgende contract er niet.”

En dat terwijl er geen cao in de detailhandel te vinden is die je verplicht op zondag te werken, herhaalt Monsma nog maar eens voordat de CNV’ers zich opsplitsen om zo veel mogelijk winkels in het uitgebreide winkelcentrum te bezoeken. „Focus daarom vooral op onze argumenten tegen zondagswerk: het principiële en het sociale argument.”

Het is vooral het tweede argument dat scoort bij de werknemers. „Wil je echt weten wat ik het liefste wil op zondag? Gewoon thuis zijn”, zegt Marian van IJsselmuide van lingeriezaak Bonnie B.

Principes spelen wel bij de medewerkers van De Tuinen, een „natuurlijke drogisterij.” „Ik wil zelf graag twee keer op zondag naar de kerk”, zegt verkoopmedewerkster Ria van Stenis. „Ze weten hier dat ik op elke dag van de week wil werken, alleen op zondag niet. Gelukkig wordt dat geaccepteerd.”

Maar dat geldt niet overal, weet Van Stenis. „Mijn nichtje werkt ook in Alexandrium. Daar hebben die meiden allemaal hun sport op zondagmiddag op moeten zeggen. Ze moeten nu verplicht twee zondagen per maand werken.”

In de brede wandelpromenades lopen hordes mensen onder de felle lichtreclames. ”7 dagen per week geopend”, staat erop met grote letters. En, veelzeggend: ”Alexandrium. Zo is er maar één”.