Aardbeving nieuwe klap voor straatarm Haïti
Haïti is met zijn ongeveer 9 miljoen inwoners het armste land van het westelijk halfrond. Ongeveer 80 procent van de Haïtianen moet rondkomen met minder dan 2 Amerikaanse dollar per dag, de helft heeft zelfs minder dan 1 dollar dagelijks ter beschikking.
Ondanks internationale hulp is de economie geruïneerd. Wanbeleid, gewelddadige onlusten en vetes tussen drugsbendes, welig tierende criminaliteit en natuurrampen zoals overstromingen en wervelstormen maakten van de ooit welvarende Franse kolonie het armenhuis van Amerika. De levensverwachting ligt er niet hoger dan gemiddeld 52 jaar.Het grotendeels bergachtige Haïti ligt op het westelijke gedeelte van het Caraïbische eiland Hispaniola en is ruim 27.000 vierkante kilometer groot (ongeveer twee derde van Nederland). Het buurland van de Dominicaanse Republiek is sinds 1804 onafhankelijk, als eerste Latijns-Amerikaanse land en oudste zwarte republiek ter wereld. Franse troepen gaven zich over aan het slavenleger, dat werd geleid door Jean-Jacques Dessalines. Opeenvolgende leiders stortten het land echter in een verlammende wanorde, waar het nog steeds van moet herstellen. De meeste Haïtianen zijn afstammelingen van Afrikaanse slaven.
Na onder meer de dictatuur van François ”Papa Doc” Duvalier en diens zoon Jean Claude, werd de rooms-katholieke priester Jean Bertrand Aristide in 1990 de eerste vrij gekozen leider. Hij werd verdreven, maar keerde terug. Onder druk van onder meer de Verenigde Staten moest hij in 2004 definitief het veld ruimen. Sinds mei 2006 is René Préval president. Hij was dat al van 1996 tot 2000.
Sinds 2004 zorgen blauwhelmen van de Verenigde Naties voor veiligheid en orde. De internationale missie Minustah telt ongeveer 7000 militairen en 2000 agenten.
Twee jaar geleden smeekte Préval de wereld een lange-termijnoplossing voor het land te bedenken. Hij zei dat een „paradigma van liefdadigheid” de vicieuze cirkel van armoede en rampspoed niet kan doorbreken.
Préval: „Als de eerste golf van humanitaire compassie is geluwd, worden we, zoals altijd het geval is, aan ons lot overgelaten. Na een nieuwe catastrofe zullen we dan opnieuw, alsof het een ritueel is, dezelfde mobilisatie van hulp zien”, zei hij. Hetzelfde kan vandaag de dag worden gezegd.