Enkele meters tijd zijn zo voorbij
Met het verstrijken van 2009 komt ze weer wat dichterbij. De wederkomst. Laten we erover spreken als een toekomstig feit, raadt ds. L. P. Blom aan. In zijn pastorie blikt de predikant van de hervormde gemeente in Hulshorst vooruit én kijkt hij terug op het achterliggende jaar.
Vanachter de donkere wolken komt weer een bleek zonnetje tevoorschijn, voorspelde het Centraal Planbureau (CPB) half december ten aanzien van de Nederlandse economie. „Ik moest denken aan een oude auto”, reageert ds. Blom, die nu en dan ook zijn pen roert voor Ecclesia, het blad van de Stichting Vrienden van Dr. H. F. Kohlbrugge. „Een auto die steeds meer mankementen vertoont. Een grote reparatie wordt uitgevoerd. Maar het ding is zo gammel. Het kan niet goed blijven gaan. Ik geloof dat we te maken hebben met een crisis die raakt aan de fundamenten van het systeem.”U houdt rekening met het einde van ons financiële systeem?
„De schulden die zijn opgebouwd, kunnen leiden tot de wereldwijde ontwrichting en teloorgang van het kapitalisme. De economie bleek een vorm van hoogmoed op wereldschaal. Steeds groter worden, was de gedachte. Een soort toren-van-Babel-idee: groeien tot je in de hemel bent. Kijk naar de bouwwoede in Dubai. Die loopt weg bij de realiteit.”
De crisis kreeg een plaats in uw preken. Op welke manier?
„Afhankelijk van de Bijbeltekst heb ik onder meer gepreekt over onze verantwoordelijkheid naar God en de medemens. De crisis legt pijnlijk bloot dat er een groot gebrek is aan verantwoordelijkheidsbesef. Iedereen probeerde zijn eigen voordeel te halen. Het roofdierkapitalisme zal moeten veranderen in een economie van de verantwoordelijkheid.
De crisis is ook een teken van deze tijd. Het is niet zo dat de toekomst er steeds rooskleuriger uit gaat zien. Integendeel. Wereldomvattend zullen er steeds ergere dingen gebeuren. Het beeld van de wenende kooplieden uit Openbaring 18 kwam in het afgelopen jaar heel dichtbij. Bankiers stonden machteloos. Wat in dit Bijbelhoofdstuk opvalt, is de snelheid waarmee een val gepaard kan gaan. Daar hebben we iets van gezien.”
Demonstratie
„De mens heeft God en Zijn geboden vaarwel gezegd. We moeten daarom niet vreemd opkijken dat God de grondslagen van de wereld vernielt, zoals in Psalm 11 staat. De wereld is gebouwd op het kapitalistische systeem. Laten we daarom als gemeente waakzaam zijn en niet op dat systeem bouwen. Er is te weinig ingezien dat ook het kapitalisme zijn duistere kanten heeft. Alles is ondergeschikt gemaakt aan geld. De menselijke maat is uit het oog verloren. Let wel: de Bijbel roept gelovigen niet op om een systeem omver te gooien. We hoeven niet met een demonstratie van antiglobalisten mee te lopen. Wel kunnen we trouw op onze post blijven, kleinschalig werken en betrokken blijven op elkaar.
Hoe zou u de tijd waarin we leven typeren?
„Mensen zijn ongevoelig voor het Woord van God. Ze denken niet na over de diepe vragen van het leven, vermaken zich met plat amusement. Ik ervaar deze tijd als donker. Maar God werkt ook nu. Dat merk ik aan mensen die in hun nood Zijn aanwezigheid ervaren. Je hoort van hoop voor de toekomst, dwars door de dood heen.
God trekt Zich soms terug. „Bind de getuigenis toe”, zegt Hij tegen Jesaja. Als we Zijn Woord niet willen horen, verbergt Hij Zijn aangezicht voor een moment, zodat mensen weer naar Hem op zoek gaan. Gelukkig spreekt God altijd weer opnieuw.”
Wederkomst
Onlangs publiceerde het International Christian Network –in Duitsland bekend onder de naam Internationale Conferentie van Belijdende Gemeenschappen– zijn slotverklaring van de laatstgehouden conferentie over eindtijd en wederkomst. Ds. Blom –al een aantal jaar als een van de weinige Nederlanders betrokken bij de conferenties– vraagt zich af of de verwachting van de wederkomst nog levend is.
„Als we elkaar niet opscherpen, kan die zomaar wegebben. Laten we erover spreken als een toekomstig feit. Door de Bijbel slechts te zien als poëtisch en metaforisch, vervluchtigen de feiten uit de geschiedenis. De discussie over Genesis 1, 2, en 3 bevestigt dat. Echter, wanneer we het geschiedkarakter van de Bijbel niet meer duidelijk benadrukken, heeft dat niet alleen consequenties voor feiten uit het verleden, maar ook voor toekomstige feiten. Voor de verwachting van wat God gaat doen. Dan denk je: alles blijft zoals het was. Of: het is al zo lang geleden dat Jezus beloofde spoedig te komen. Dat kan een aanvechting zijn. Toch dacht ik pas: als God onze dagen –70, 80 jaren– als een handbreedte beschouwt, kom je na 2000 jaar maar aan enkele meters. Voor God is die tijd gemakkelijk te overzien.”
Is de wederkomst dichtbij?
„Ik houd er rekening mee dat zij dichtbij is, maar ook met het feit dat er van tevoren nog veel moet gebeuren. Er zijn tekenen. Het Evangelie dat in zo veel talen is vertaald, de terugkeer van Israël, de verkilling, de openbaring van de wetteloosheid. Dan heb ik het nog niet eens over oorlogen en het bestaan van een enorm arsenaal aan vernietigingswapens.
Anderzijds moeten we ons niet vergissen in wat ons nog te wachten staat. In de Tweede Wereldoorlog kwam er na de Dolle Dinsdag nog een Hongerwinter, een Ardennenoffensief en de Slag bij Arnhem.” De predikant wijst naar buiten, waar een boom in bloei staat. „Dat komt door de hoge temperaturen dit najaar. Maar aan het voorjaar gaat een strenge winter vooraf. Door de crisis heen zal er uiteindelijk een dag van overwinning zijn.”
In het dit jaar verschenen boek ”Tekst en Uitleg” van dr. H. Klink staat: „Zal er een nieuw reveil kunnen doorbreken? Of zijn er aanwijzingen dat de eindtijd zo dichtbij is gekomen, dat de boodschap niet meer aanslaat?” Wat denkt u?
„Een mogelijk reveil houdt mij erg bezig. Het is in ieder geval mijn verlangen dat er een herleving komt. De boodschap slaat nog wel aan, maar de kring waarin deze weerklank vindt, wordt steeds kleiner. Toch kan een kleine kerk met veel kracht en overtuiging veel betekenen.
Wat mij in het negentiende-eeuwse Reveil aanspreekt, is dat het een stevige theologische aanzet gaf en tegelijk openstond voor de cultuur. In de geschriften zijn alle terreinen bestreken. Op het gebied van de cultuur laat de kerk het nu nog te gemakkelijk afweten.”
Eindtijd in de kerkelijke bladen van 2009
De Saambinder, 3 december
„In het rijke Westen waarin wij leven, zijn kanker en hart- en vaatziekten doodsoorzaak nummer één. In de ontwikkelingslanden overlijden de meeste mensen aan infectieziekten, zoals bijvoorbeeld tuberculose en malaria. Wie denkt niet aan aids? In nog geen 30 jaar zijn al 30 miljoen mensen gestorven aan aids. Ieder jaar sterven 3 miljoen mensen aan deze vreselijke ziekte. Hier staan we meestal niet zo bij stil. We zijn geschokt als we vernemen dat ergens een Boeing crasht. Maar als we de aantallen aidsslachtoffers omrekenen, zijn dat iedere dag 25 grote Boeings! In de pestilentiën horen we de voetstappen van Christus. Daarin klinkt… Koning Jezus komt terug! Gelukkig de mens die is gezeten in de schuilplaats des Allerhoogsten.”
De Wekker, 3 april
„Christenen mogen tekenen van het Koninkrijk, dat komt, in de wereld oprichten. Dat begint in eigen huis, in de eigen straat, in de eigen gemeente. Wij bouwen het Koninkrijk niet! Dat doet God alleen. Hij neemt ons wel in dienst en dat is een groot wonder van Zijn genade en liefde. Laten we proberen zo realistisch mogelijk –Bijbels onderwezen en gevormd– in de wereld te staan, ons werk te doen, onze plaats positief in te nemen in de gemeente van Christus en voor anderen tot zegen te zijn. Door dit te doen ontstaat de vrijheid waarmee Christus ons vrijmaakt. Dan zijn we zelf tekenen van het Koninkrijk. Of anders gezegd: licht der wereld en zout der aarde. Het gaat naar het Koninkrijk toe, hoe het in de wereld en maatschappij ook zal gaan. Positiever en met meer uitzicht kunnen we niet eindigen.”