De landen Bolivia, Peru, Soedan en Tuvalu, de woordvoerders in Kopenhagen van het samenwerkingsverband van ontwikkelingslanden G77, konden niet akkoord gaan met de overeenkomst die door president Obama en enkele andere landen was opgesteld. Officieel is het akkoord pas geldig als alle 192 landen ermee instemmen. Voor het akkoord was nu echter een ‘consensus’ van een tweederde meerderheid vereist. Die werd gehaald, aldus VN-topman Ban ki Moon.De vergadering werd zaterdagochtend tijdelijk geschorst. Na de schorsing nam president Lumumba van Soedan namens de G77 het woord. De ontwikkelingslanden rekken de plenaire vergadering op met uitgebreide kritiek op het „onwettige" resultaat van de klimaattop.

Verder zijn de uitgangspunten van de landen opgenomen in de notulen. Hierover hoeft bij de volgende klimaattop in Bonn niet opnieuw onderhandeld te worden. De landen hopen binnen een half jaar in Bonn een tussentop te beleggen om de volgende top in Mexico tot een succes te maken. Tot februari kunnen de Europese landen voorstellen indienen, die in Bonn ingebracht zullen worden.

De Amerikaanse president Barack Obama, de Chinese premier Wen Jiabao en 23 andere regeringsleiders sloten vrijdagavond in Kopenhagen op de valreep een mager akkoord in de strijd tegen de opwarming van de aarde. Ze meenden dat de andere landen wel zouden volgen. Dat bleek een ernstige misrekening. De meeste regeringsleiders zijn inmiddels naar huis. Zaterdagmorgen heeft de plenaire vergadering „kennis genomen van het Akkoord van Kopenhagen”.

Voorzitter Rasmussen poogt zaterdagmorgen om het akkoord een bepaalde internationale status te geven, door de voorgelezen tekst ervan op te nemen in de notulen.

Alle signalen wezen vrijdag in het voortraject op een zwakke verklaring zonder veel verplichtingen voor de deelnemende landen. Dat bleek ook het geval, aan het eind van de avond. Zo is nu het jaar 2010 als deadline voor de ondertekening van een nieuw klimaatprotocol vervallen. Ook zijn voorstellen geschrapt om tot minder CO2-uitstoot te komen.

Ontwikkelingslanden kunnen wel aanspraak maken op financiële steun om de gevolgen van de klimaatverandering op te vangen. Tot 2012 gaat het om 30 miljard dollar en daarna tot 2020 om jaarlijks 100 miljard dollar. Door deze toezegging gingen de ontwikkelingslanden uiteindelijk akkoord.

Tijdens een besloten topoverleg dat Obama, Wen en leiders van India, Zuid-Afrika en Brazilië hadden gevoerd, bleek spoedig dat geen enkel land volledig tevreden zou zijn over het akkoord. De overeenkomst maakt evenmin een einde aan de opwarming, maar desondanks sprak Obama over een overeenkomst zonder precedent en van grote betekenis. De Amerikaanse president bedankte tegen middernacht de regeringleiders voor hun coöperatieve opstelling.

Duizenden ambtenaren hebben twee weken onderhandeld over een concepttekst. Daarin legden de landen afspraken vast over het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen en over het vrijmaken van geld om ontwikkelingslanden te helpen bij het opvangen van de gevolgen van de klimaatverandering.

Nederland reageerde al positief op het akkoord, waarin staat dat de opwarming van de aarde tot 2 graden Celsius wordt beperkt. Een instituut van de Verenigde Naties berekent dat de temperatuur op aarde in 2100 met mogelijk 6,4 graden Celsius kan zijn gestegen als het gebruik van fossiele brandstoffen niet drastisch wordt verminderd.

Het Nederlandse voorstel om de geldstroom te regelen die nodig is om de klimaatverandering tegen te gaan, is in de tekst van het akkoord beland. Er zal een soort secretariaat worden opgericht dat onder toezicht van het VN-klimaatbureau moet gaan kijken of de klimaatgelden op de juiste plek terechtkomen.
Over dit onderwerp was de afgelopen dagen veel onenigheid. De Verenigde Staten wilden een systeem waarin bestaande fondsen zoals de Wereldbank, het klimaatgeld gaan verdelen. Ontwikkelingslanden wilden echter een compleet nieuw fonds. Het voorstel van Nederland is een compromis tussen die twee uitersten.