In een recessie neemt het aantal werklozen toe en in tijden van hoge werkloosheid zijn mensen minder gelukkig en minder tevreden met het leven. Dat geldt zowel voor mensen met als voor mensen zonder baan.Dat staat in het rapport ”Werkloos in crisistijd” dat het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) woensdag heeft gepubliceerd.

Het SCP heeft gekeken wie het meeste risico loopt werkloos te worden, hoe werkloosheid het inkomen van huishoudens beïnvloedt en hoe dit doorwerkt in het persoonlijk welzijn.

Wie zonder werk zit, is minder gelukkig dan mensen met een baan. Is de werkloosheid hoog, dan raakt dit ook mensen die (nog) wel werk hebben. Zij zien om zich heen het aantal werklozen toenemen en vrezen vaak ook zelf voor hun baan.

In de periode tussen 1980 en 2007 ging een toename van het aantal werklozen gepaard met een stijging van het aantal zelfdodingen. Het schommelde in die jaren tussen de 1350 en de 1900 per jaar.

Volgens het SCP kan ook in de huidige recessie het aantal zelfdodingen en pogingen daartoe omhooggaan.

Het verband is wel complex, aldus het planbureau. „Werkloosheid leidt tot meer zelfdodingen, maar mensen met suïcideneigingen en psychische problemen hebben ook een grotere kans op werkloosheid.”

Door de grotere bestaansonzekerheid worden tijdens een recessie minder kinderen geboren. Als dat laatste niet door een „inhaalslag” wordt gecompenseerd wanneer het economisch weer beter gaat, kan dat op langere termijn gevolgen hebben voor het aantal werkenden en daarmee voor de betaalbaarheid van de sociale zekerheid, aldus het SCP. Er zijn dan minder werkenden die belasting en sociale premies betalen.

De financiële gevolgen van werkloosheid lopen sterk uiteen. Sommige groepen gaan er in de WW in inkomen ongeveer de helft op achteruit, andere maar 13 procent.

Wie relatief veel verdiende, valt het meeste in inkomen terug omdat de werkloosheids­uitkering een maximumdagloon kent waarop de uitkering is gebaseerd.