Wij hebben onder ons een goed Engels spreekwoord: Als iemand de gelegenheid verzuimt, de gelegenheid zal hem verzuimen. De koning Salomo begint er zijn Spreuken mee. Want hij begint met de wijsheid van zijn vader in vijf zaken.De opperste Wijsheid roept overluid daarbuiten. Zij verheft Haar stem op de straten. Daar vergelijkt hij God met een omroeper, die de stad op en neer gaat. Hij prijst Zijn waar aan van straat tot straat en van deur tot deur. Het is de rijkste waar die er ooit was, welke is Christus. Een Christus tot verlossing. Een Christus tot heiligmaking. Een Christus om te verlichten die in duisternis wandelen en in de schaduw van de dood. O! Een ieder die dorst heeft kome, hier is een Christus voor u!

Hier is –in de tweede plaats– een barmhartige berisping in het 22e vers: O, gij slechten, hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren? Voorwaar het is dwaasheid zonder Christus te zijn. Het is dwaasheid zonder genade te zijn. Het is slechtigheid zijn ziel te verruilen voor de zonden. Gij spotters, hoe lang zult gij de spotternij beminnen? Wilt u steeds in uw goddeloosheid volharden en nooit met uw zonden ophouden? Wilt u dan nooit terugkeren en wilt gij uw ziel voor eeuwig verdoemen? O, gij slechten, hoe lang wilt u de slechtigheid beminnen?

William Fenner,predikant te Rochfort

(”Het groot gevaar van uitstel der bekering”, 1661)