Zoals te verwachten was, betreurde de spreker dat ten zeerste. De conclusie is duidelijk. Lezers die niet misleid willen worden, moeten mijn artikelen niet (meer) lezen. Een gewaarschuwd(e) man/vrouw geldt voor twee.Uit ervaring weet ik dat je met krantenberichten altijd erg voorzichtig moet zijn. Het gebeurt nogal eens dat journalisten –overigens met de beste bedoelingen– iets dat uitgesproken is zodanig weergeven, dat de spreker zichzelf daarin niet herkent. Aangezien de bewoordingen waarom het gaat in het artikel tussen citaattekens staan, ga ik ervan uit dat de weergave hiervan correct is.

De lezer mag van mij wel weten dat ik twee- of zelfs driemaal mijn ogen uitgewreven heb toen ik de geciteerde zinsnede las. Vervolgens heb ik hartelijk gelachen om dat „reformatorische opinieleider.” Op grond van de veelal negatieve reacties op mijn stukjes voel ik mij meer opinielijder dan –leider. Was het maar waar dat ik het laatste ben.

Ontoelaatbaar

De tweede opmerking in het citaat vormt een bevestiging van mijn lijderschap, ook al voel ik mij geen slachtoffer. Ik zou de weg naar Wilders geplaveid hebben. Om deze opmerking heb ik niet meer gelachen. Daarvoor is die te ernstig van aard.

Wat hier gebeurt, is eigenlijk ontoelaatbaar. De waarheid en werkelijkheid worden in hun tegendeel verdraaid. Ik heb nooit mensen de weg naar Wilders gewezen of deze weg geplaveid.

Wat ik wel een aantal keren gedaan heb, is de SGP en mensen die zichzelf tot de reformatorische gezindte rekenen de spiegel van Wilders voorhouden. Hoe komt het dat bijvoorbeeld een vertrouwd SGP-thema als de godsdienstonvrijheid voor een valse religie als de islam in de politieke arena luide door Wilders verkondigd wordt, terwijl die geluiden van SGP-zijde zeer zacht te horen zijn?

Mijn bedoeling is altijd uitsluitend geweest om aan de hand van Wilders te laten zien dat de SGP hard op weg is om op bepaalde punten geen onderscheid meer te hebben met CU en CDA. Mijn oogmerk was en is nog steeds onveranderd dat de SGP in het spoor van de Bijbel en van de oudvaders zal gaan. De huidige SGP moet meer SGP worden. Om dit te typeren als de weg naar Wilders plaveien, acht ik volstrekt ongepast.

Tijl Uilenspiegel

Wat is de moraal van het voorgaande? Ik zou een moraal in tweevoud willen onderscheiden. Allereerst naar mijzelf toe. Als je zo misverstaan wordt, heb je het er dan niet zelf naar gemaakt? Tijl Uilenspiegel beklaagde zich erover dat alle mensen hem haatten, maar voegde er eerlijkheidshalve wel aan toe dat hij het er zelf naar gemaakt had. Omdat niemand moet denken dat hem iets menselijks vreemd is, behoor ook ik er rekening mee te houden dat ik het ernaar gemaakt heb.

Ik ben mij er niet bewust van dat ik ooit iets geschreven heb ten faveure van de persoon van Wilders en het on-Bijbelse van zijn inzichten.

Wel kan ik mij herinneren dat ik mijn verbazing erover geuit heb dat hij altijd het mikpunt is. Zo plaats je hem in het centrum van de belangstelling en daar heeft hij in toenemende mate garen bij gesponnen. Ik heb dat steeds een grote onbedachtzaamheid van zijn –ook christelijke en reformatorische– tegenstanders gevonden.

Dit is echter iets anders dan een pro-Wildersstandpunt. Mocht iemand evenwel overtuigend kunnen aantonen dat ik toch Wilders aangeprezen heb, dan zal ik die aanbeveling alsnog terugnemen.

Methodes

Er is ook een moraal voor de SGP. Ik mag tenminste aannemen dat als een beleidsmedewerker van de SGP-fractie in de Tweede Kamer zo’n uitspraak doet, hij het officiële SGP-standpunt vertolkt. In ons land is er al heel lang een tendens om iedereen die er in de maatschappij of de politiek standpunten op nahoudt die niet geheel sporen met de officieel uitgezette beleidslijnen en –koers, te negeren. Lukt dat niet langer, dan neemt men de toevlucht tot beproefde methodes zoals belachelijk maken, als gevaarlijk afschilderen of elimineren.

Ik vind het onthutsend te moeten constateren dat de SGP daar ook al aan meedoet, door in dit geval de tweede optie te benutten. Blijkbaar wil men zich bewust Oost-Indisch doof houden en wenst men op geen enkele wijze aan zelfkritiek te doen. Deze symptomen verraden onzekerheid en angst. Kan dat nu echt niet anders?

Er is geen discussie over mogelijk dat Bijbels gegronde bezwaren serieus dienen genomen te worden. Dit is christenen geboden. Het is tevens psychologisch en praktisch verstandig om mensen die inhoudelijk dicht bij je staan, niet te verketteren.

De auteur is predikant van de hersteld hervormde gemeente te Urk en bijzonder hoogleraar aan de VU te Amsterdam vanwege de Hersteld Hervormde Kerk.
Reageren aan scribent? goedbekeken@refdag.nl.