Dertig jaar geleden werden islamitische en christelijke hogescholen gesloten. Terwijl de islamitische opleidingen alweer geopend zijn, hebben de christelijke scholen nooit hun werk kunnen oppakken. Ook het aantrekken van theologen uit het buitenland is verboden. Als omgekeerd christenen voor hun theologische studie naar het buitenland gaan, riskeren zij dat zij niet meer naar Turkije kunnen terugkeren. De staat heeft aan de Grieks-Orthodoxe Kerk als alternatief voorgesteld christelijke theologiestudenten door islamitische hoogleraren te laten opleiden.

De achterstelling van christenen uit zich op verschillende terreinen. Volgens Duncker mogen ze geen huizen bouwen, geen onroerend roed als donatie ontvangen en zelfs geen gebouwen huren. Zelfs de overname van leegstaande Grieks-orthodoxe kerken door nieuwe protestantse gemeenten werd niet toegestaan en zou tot onteigening van het gebouw leiden.

Het percentage christenen onder de 65 miljoen inwoners van het land ligt op minder dan 1 procent. In de metropool Istanbul is het aantal Grieks-orthodoxen volgens Duncker gedaald van 250.000 tot beneden de 2000 nu. Volgens de predikant moet Turkije, onafhankelijk van de vraag of het lid van de Europese Unie kan worden, godsdienstvrijheid toestaan omdat het dit recht in de grondwet verankerd heeft.

Veiligheidsrisico
De Turkse nationale veiligheidsraad zal zich de komende tijd buigen over de vraag of christelijke activiteiten in het algemeen als een veiligheidsrisico voor de staat op te vatten zijn. Dat werd gemeld tijdens een recente zitting van de werkgroep islam van de Lausanne-beweging. Er werd melding gemaakt van verwijten aan twee Turkse evangelicale leiders tijdens een vier uur durende televisie-uitzending in Turkije. Islamitische gasten betitelden tijdens de uitzending de Bijbel als een „pornografisch boek.” Christelijke zendelingen zouden volgens hen het gezag in Turkije willen ondermijnen en moslims met geld en beloften overhalen van godsdienst te veranderen.