De vredesonderhandelingen met de Israëlische regering liggen al maanden stil. En de huidige rechtse regering van Israël wil het onderwerp van de Palestijnse staat het liefst vermijden.Arafats Fatahpartij regeert intussen alleen nog op de Westelijke Jordaanoever, terwijl Hamas sinds 2007 de macht in Gaza stevig in handen heeft. Tijdens het bewind van Arafat vocht zijn seculiere en nationalistische partij Fatah ook al een bittere strijd uit met Hamas, de streng islamitische beweging. Arafat duldde geen oppositie. Hij pakte Hamas hard aan, al gebruikte hij de beweging ook als het hem zo uitkwam. Arafat was de schakel die de Palestijnen verenigde.

Onder Arafat werd Fatah een corrupte partij waar vriendjespolitiek de boventoon voerde. De kiezers straften de partij dan ook genadeloos af toen ze in 2006 daartoe de kans kregen bij de parlementsverkiezingen. Hamas won die stembusgang met overmacht. Fatah doet sindsdien verwoede pogingen om zijn geschonden imago te herstellen. Dat proces blijkt heel moeizaam.

De Palestijnse eenheid lijkt niet dichterbij te komen, ondanks bemiddelingspogingen van Egypte. Begin volgend jaar mogen de Palestijnen een nieuwe president en parlement kiezen. In Gaza zal Hamas geen verkiezingen toestaan, heeft de fundamentalistische partij al laten weten. Waarnemers betwijfelen trouwens of de verkiezingen wel door zullen gaan zolang de Palestijnen verdeeld blijven.

Intussen is Arafats populariteit onder de Palestijnen de afgelopen jaren toegenomen. Uit een onlangs gehouden opiniepeiling kwam naar voren dat meer dan 81 procent van de inwoners van de Palestijnse gebieden hem mist. Op de Westelijke Jordaanoever is een grote manifestatie gepland om Arafat woensdag te herdenken; in Gaza moeten de Palestijnen dat in stilte doen. Hamas pakte dinsdag nog tientallen aanhangers van Fatah op en heeft bijeenkomsten om Arafat te herdenken verboden.