Politieman: We laten ons niet beledigen
Twee keer lag z’n scheenbeen open. Het resultaat van agressie omdat hij iemand aanhield. Politieman Edwin de Weert: „Denk niet dat alleen Marokkanen zoiets doen. Het gezag in de hele samenleving verwatert.”
Agressie tegen agenten komt steeds vaker voor, blijkt uit woensdag gepresenteerd onderzoek. Volgens De Weert –hij werkt sinds 1998 bij de politie in Amsterdam– begint agressie vaak in het klein. „Je houdt iemand aan voor een relatief onschuldig iets en de boel escaleert. Voordat je het weet begint hij te schoppen en te slaan.”De eerste keer dat hij dit meemaakte, kan De Weert (36) zich nog feilloos herinneren. „Iemand vloog me naar de hals. Je verwacht totaal niet dat zoiets gebeurt en moet op zo’n moment heel snel schakelen.”
Ander voorval: „We kregen de melding dat er iemand gewond op straat lag en dat de ambulance niet wilde komen. Wij gingen kijken. Ter plekke bleek dat dronken gasten achter elkaar de meldkamer hadden gebeld. Bij de ambulance dachten ze eerst dat het wel losliep. Toen de ziekenauto arriveerde, begonnen die gasten hun gram te halen op de ambulancebroeders. We hebben met een man of twaalf moeten vechten om de boel uit elkaar te trekken.”
Belediging van agenten komt steeds vaker voor. De Weert: „Soms houd je iemand aan met een kind erbij. Zelfs dan krijg je woorden als homo en kankerlijer te horen. Je ziet dat de hele samenleving in dit opzicht afglijdt. Het zijn echt niet alleen Marokkanen die zoiets doen.”
De aanpak van agressie tegen de politie krijgt in Amsterdam hoge prioriteit, zegt De Weert. „We laten ons niet beledigen of bedreigen, maar voeren een lik-op-stukbeleid. We waarschuwen iemand drie keer. Luistert hij niet, dan pakken we hem.”
Bij agressie tegen de politie kan de dader veroordeeld worden tot het betalen van smartengeld. „Ik heb twee keer een bedrag gekregen omdat iemand me flink verwond had aan m’n scheenbeen. De bedragen variëren van 100 tot 250 euro.” De Weert staat achter het beleid om daders van agressie tegen de politie dubbel te straffen. Positief is hij over de aanpak bij het korps. „Als je als agent met je gezin moet onderduiken of zelfs verhuizen, is daar geld voor.”