In augustus 2008 werden de bijna 1000 studenten door islamitische buurtbewoners uit hun campus verdreven. Een deel van hen werd ondergebracht in een oud overheidsgebouw in West-Jakarta, een ander deel in een tentenkamp. Zowel het tentenkamp als het overheidsgebouw was niet geschikt voor permanente bewoning.Het afgelopen jaar is gezocht naar een stuk land waar een nieuwe campus gebouwd zou kunnen worden. Tot nu toe is de leiding van Setia daar nog niet in geslaagd. Ook heeft men nog steeds geen geld gekregen voor de oude gebouwen en de grond, die door de regering zijn opgekocht.

Ondertussen ontstonden problemen rond de tijdelijke behuizing. Omdat Setia weigerde huur te betalen voor gebruik van het tentenkamp moesten de studenten daar half oktober weg. Noodgedwongen verhuisden de circa 600 studenten naar het al overvolle overheidsgebouw.

Twee dagen na de verhuizing kreeg de leiding van Setia te horen dat het gebouw met onmiddellijke ingang ontruimd moest worden. Het overheidsgebouw bleek helemaal geen overheidsgebouw te zijn; door de rechter is het toegewezen aan de rechtmatige eigenaar, een onderwijsinstelling.

Setia kreeg de keus: terugkeer naar het tentenkamp of verhuizing naar een vervallen barakkencomplex in Noord-Jakarta. Voor de studenten was de maat vol. Ze gingen de straat op om te protesteren tegen de gedwongen uitzetting. Een aanvankelijk vreedzame demonstratie liep uit op een handgemeen met de politie. Vijf studenten zijn opgepakt en worden nog vastgehouden.

Onder de docenten wordt verdeeld gereageerd op de actie van de studenten. Het geweld wordt algemeen afgekeurd, maar er wordt door sommigen wel nagedacht over nieuwe, geweldloze acties.

Andere docenten willen daar niets van weten. „Ik kwam pas later in de ochtend bij het gebouw en ontdekte dat de studenten aan het demonstreren waren”, vertelt een docent. „Dat hadden ze nooit moeten doen. Dit is niet de manier waarop je als theologiestudenten problemen zou moeten oplossen.”

Dat is ook de mening van ds. Dick Mak, die sinds 2003 op Setia lesgeeft. „De leiding van Setia doet er beter aan het niet meer van de overheid te verwachten, maar zelf actief op zoek te gaan naar een geschikte ruimte voor de komende twee jaar, en daar gewoon huur voor te betalen. Daarnaast moet er natuurlijk gezocht worden naar een stuk land voor een nieuw te bouwen campus.”