De geboren Zwollenaar begint zijn maatschappelijke carrière bij de vakbond, eerst bij de NVV en later de FNV. Van 1988 tot 1992 is hij voorzitter van de Vervoersbond van de FNV. Daarna doet hij van zich spreken als hij met Felix Rottenberg het duovoorzitterschap van de PvdA voor zijn rekening neemt, een noviteit binnen de landelijke politiek. In 1994 wordt hij gekozen als lid van de Tweede Kamer. Vijf jaar later verruilt Vreeman de landelijke politiek voor de lokale overheid. Tot en met 2004 is hij burgemeester van Zaanstad.Hij kiest dan voor de zware taak om in Tilburg de populaire burgemeester Johan Stekelenburg op te volgen die het jaar ervoor is overleden. Vreeman ontwikkelt zich als een creatieve geest met (te) grote ambities voor de industriestad.

Vreeman slaat bijvoorbeeld de plank mis met het plan om in een natuurgebied ten noorden van de stad het grootste winkelcentrum van Nederland te ontwikkelen. De Tilburgers winkelen liever in de binnenstad: ze stemmen in een referendum tegen.

Het omstreden plan voor een laagdrempelig variététheater in de oude bioscoop Midi in het centrum van de stad is door een knullige presentatie meteen gedoemd te mislukken. Vanaf dag één ontstaat het beeld dat de gemeente miljoenen betaalt om de sukkelige tv–komiek Adje als exploitant een podium te bieden.

Vreeman maakt zich hoogstpersoonlijk sterk voor het theater. „Het was bij uitstek een initiatief dat past bij de volkse traditie van Tilburg". Het slecht onderbouwde en financieel riskante idee luidt de val in van het voltallige college in 2008 en van wethouder Hugo Backx in 2009. Ook is er kritiek op de rol van de burgemeester. Een enquêtecommissie die de overschrijding van het bouwbudget onderzoekt, concludeert dat hij zijn informatieplicht heeft geschonden door de raad niet te informeren over de stijgende kosten: een doodzonde.