Johannes de Doper beschrijft de ellende van het volk van Israël in een gelijkenis van een bijl die aan de wortel van een boom is gelegd. God wordt beschreven als een landman. Die had lang geduld gehad met onvruchtbare bomen, die goed bemest en gesnoeid werden. Hij had alle moeite en kosten aangewend om vrucht te laten dragen en wordt eindelijk verdrietig over Zijn bomen vanwege vergeefse arbeid. Dan ligt de bijl aan de wortel van de boom, om hem uit te houwen uit zijn hof en hem weg te werpen. Dit zien we ook uitgebreid in Lukas 13, waar Jezus zegt dat hun, tenzij zij zich bekeerden, allen insgelijks zouden vergaan.Zo was het ook gelegen met Israël. Dat was de wijngaard, door de Heere geplant op een vette heuvel en door Hem van alles voorzien. Hij had het snoeimes aan hen niet gespaard en hen geoefend door Zijn oordelen. De stam van de boom was echter staande gebleven en had steeds weer nieuwe loten voortgebracht. Maar nu kwam de tijd dat Hij de bijl aan de wortel van de boom zou leggen, om hem geheel uit te roeien. Hier wordt het einde van de Joodse natie voorzegd, dat spoedig zou komen.

Petrus van der Hagen, predikant te Amsterdam

(”De ware boetvaardigheid”, 1676)