Lakeman heeft met zijn oproep één ding voor ogen: het faillissement van DSB. Zijn missie lijkt geslaagd. Na de oproep stroomt het spaargeld bij DSB weg. Bijna 90 miljoen euro op 1 oktober, meer dan 100 miljoen euro op elk van de twee dagen erna. Paniek bij veel spaarders. Echt nodig is dat niet. Het depositogarantiestelsel garandeert immers 100.000 euro. Wellicht is het boosheid, wrok of toch onzekerheid die zich van de klant meester maakt.DSB doet er alles aan om de rust te laten terugkeren. Er is maar weinig geld opgenomen, sust een bestuurder. Hackers zijn oorzaak van problemen op de DSB-site, suggereert de woordvoerder. „Oprechte excuses” van DSB-baas Scheringa op zaterdag moeten de rust definitief terugbrengen. Dat lijkt te lukken. De uitstroom van spaargeld neemt flink af.

Nout Wellink, president van De Nederlandsche Bank (DNB,) denkt daar anders over. Onmiddellijk na het begin van de bankrun realiseert hij zich dat de bank in gevaar is. Al langer is hij in gesprek met DSB. Omdat dat zijn taak is, maar ook omdat DSB „vaker in de krant komt dan andere banken.”

Op maandag 5 oktober kan DSB zich van zijn goede kant laten zien door, zoals beloofd, met de Stichting Steunfonds Probleemhypotheken een overeenkomst te sluiten hoe gedupeerde klanten tegemoet te komen. DSB haakt op het laatste moment af. De onrust rond de bank neemt weer toe. Op 6 oktober verdwijnt 78 miljoen aan spaargeld. Uiteindelijk komt de overeenkomst er donderdag alsnog.

Inmiddels overlegt Wellink in het diepste geheim dag en nacht over een overname van DSB door de Rabobank, ABN AMRO, ING, Fortis en SNS. Het overleg is constructief. Bij alle partijen is er de wil om tot een oplossing te komen.

Ook minister Bos is betrokken bij de mogelijk deal. Hij brengt Eurocommissaris Kroes ervan op de hoogte en heeft direct contact met Scheringa.

Een deal komt er niet. De risico’s blijken te groot. Bos belt weer met Kroes om de afloop mee te delen. Ook Scheringa probeert Bos te bereiken, maar de minister geeft niet thuis. Het is nu niet nodig om Scheringa te spreken, vindt hij.

Zondagochtend 11 oktober besluiten Bos en Wellink dat DSB onder curatele moet komen. Wellink vindt de zondag een mooie dag voor deze klus. Het is lekker rustig en de beurs is dicht. Zondagsrust telt niet. DSB nationaliseren of kapitaalinjecties geven is geen optie voor Bos. Belastinggeld kun je alleen stoppen in gezonde banken, stelt hij.

De rechter staat de noodmaatregel in de nacht van zondag op maandag niet toe. De rechtbank erkent de zorgelijke liquiditeit van de bank, maar ziet een dalende lijn in de uitstroom van geld. Dat klopt. Zaterdag en zondag wordt er niet veel meer dan 10 miljoen bij DSB weggehaald.

Om halfdrie ’s nachts verlaat Bos het gebouw van DNB. Een cameraploeg van RTL signaleert hem. De Volkskrant en het Financieele Dagblad melden maandag dat de perikelen rond DSB nog lang niet over zijn. Een woordvoerder van DSB noemt het maandagochtend „absoluut onjuist” dat DNB klaarstaat om DSB onder curatele te stellen. De rest van de ochtend doet DSB er het zwijgen toe. Wel wordt er op het hoofdkantoor in Wognum druk overlegd. Scheringa is blij met het besluit van de rechter.

De mediaberichten leiden tot een nieuwe run op spaargeld. Tussen zondagavond twaalf uur en maandagmorgen halftien wordt 42 miljoen euro weggehaald, miljoenen per uur. Sinds 1 oktober is er meer dan 650 miljoen opgenomen, op een totaal van 3,5 miljard aan spaargeld.

Wellink dient een nieuw verzoek in bij de rechter. Die ziet in de nieuwe bankrun voldoende reden om DSB nu wel onder curatele te stellen.

Wellink en Bos vinden de maatregel triest, betreurenswaardig en ingrijpend, maar het beste voor de DSB-klant. Wellink vindt dat er niet veel is veranderd na de eerste rechterlijke uitspraak. Het spaargeld dat maandag is opgenomen, is maar een fractie van het totaal. Maar rechters doen zorgvuldig hun werk, zegt hij erbij. „Mijn vrouw is ook rechter.”

De DSB-spaarder kan nu niet meer bij zijn geld. Een rekeninghouder kan bij andere banken tot morgen maximaal 250 euro per dag pinnen. Scheringa is boos. Erg boos. Hij voelt zich gepakt. Zijn levenswerk glipt hem uit de vingers.