Kerkenraden die overwegen de tweede dienst af te schaffen, moeten heel goed weten waar ze aan beginnen, stelt de predikant, reagerend op de recente afschaffing van de tweede dienst in een gemeente binnen zijn kerkverband. „Wat je kwijt bent geraakt, krijg je echt niet zo terug. En het is de vraag hoe lang het zal duren voordat de ene dienst op een zondag ook onder druk komt te staan.”Ds. Jonkman vindt het „een veeg teken dat het erop gaat lijken dat steeds minder gemeenteleden „wat hebben met de belijdenis””, zo schrijft hij.

De predikant vraagt zich af wat het minimumaantal bezoekers voor een „echte kerkdienst” is. „We kennen de Bijbelse uitdrukking: waar twee of drie in de Naam van Jezus bijeen zijn, is Hij in hun midden. Maar dit slaat niet alleen op de kerkdienst. We beseffen dat een dienst met tien mensen een volwaardige dienst is, maar dat zo’n dienst wel een eigensoortige problematiek met zich meebrengt, zowel voor de prediker als voor de aanwezigen. Te denken is aan de gemeentezang, de collecte, de manier van (s)preken, het verwarmen van het gebouw enz.”

Trouw in het naar de kerk gaan is een zegen, stelt de predikant. „Je krijgt veel bewondering voor de broeders en zusters –en jongeren!!– die zondag in zondag uit getrouw hun plaats in de dienst innemen. Wat is de zegen van de trouw groot. Daar moeten we niet op afdingen. Trouw zijn is een gave en opgave.”