Stemadvies
De tijd dat een predikant vanaf de kansel een stemadvies gaf, ligt al geruime tijd achter ons. Predikanten waarschuwden destijds –al dan niet bedekt– hun kudde voor het stemmen op seculiere politici. Als ds. Du Marchie van Voorthuyzen in de week van de verkiezingen de kerkdienst afsloot met: „Land, land, hoort des Heeren Woord!”, wist iedereen precies welk stemvakje rood moest worden gekleurd.
Stemadviezen werden overigens niet altijd met evenveel succes gegeven. Kerkgangers volgden steeds minder klakkeloos hun predikant. Van nabij weet ik dat menig oud gereformeerde ondernemer zijn stem bij de VVD parkeerde.Stemadviezen vanaf de kansel zijn zeldzaam geworden. Soms bemerk je echter een kentering, maar dan wel in heel andere en onverwachte zin. Ik denk bijvoorbeeld aan een bekend predikant-hoogleraar, tevens columnist, uit een eigenzinnig vissersdorp. In zijn schrijfsels legitimeert hij keer op keer welhaast het stemmen op de seculiere Wilders. Inderdaad, van die partij die in de Tweede Kamer vrijwel niets concreets heeft bereikt, behalve op het terrein van homo-emancipatie. Dankzij de niet-aflatende inspanningen van de PVV mogen militairen nu in uniform deelnemen aan de Gay Pride. Tja, dat is natuurlijk wel een verkapte aanbeveling waard. Ten aanzien van deze partij. Wat dat betreft is tegenwoordig alles maar geoorloofd in de kerk.
De desbetreffende hoogleraar, die principieel geen lid meent te kunnen zijn van de SGP, heeft Wilders zelfs wel eens theocratische opvattingen in de schoenen geschoven. Ik hoop dat zijn collega’s inmiddels hebben uitgelegd dat een anti-islamstandpunt niet hetzelfde is als een theocratisch standpunt.
Heeft Wilders dan geen goede standpunten? Zeker wel. Zijn pogingen om te wijzen op de intrinsiek gewelddadige aard van de islam zijn moedig en zinnig. En ik kan meevoelen in de kritiek dat de christelijke politiek hierover te lang te stil is gebleven. Terwijl juist zij moet weten welke gevaarlijke machten schuilen in deze antichristelijke ideologie.
Daarnaast luister ik heimelijk met instemming naar Wilders’ tirades tegen die linkse, groezelige grachtengordel en bijbehorende multicultipraat. Mattende Marokkaantjes een enkeltje naar het Rifgebergte? Mijn onderbuik zwelt op. En ja, minister Vogelaar blonk niet uit in wijsheid.
Maar stemmen op Wilders? Dat is geen vraag. Het is onmogelijk Gods zegen te vragen over een stem op deze partij. Dat een christen niet op Wilders kan stemmen is feitelijk zó evident dat het bijna moeite kost om te bewijzen. Wilders is een harde seculier. Zijn zogenaamde beroep op de joods-christelijke wortels van ons land betekent slechts een pleidooi voor het behoud van de seculier-liberale verworvenheden van onze samenleving: homohuwelijk, abortus, euthanasie, etc. Ik noem ook zijn driftige inzet voor het afschaffen van het verbod op godslastering. Samen met Hirsi Ali riep Wilders jaren geleden al op tot een ‘liberale jihad’.
Vanwege hun anti-islamstandpunt laten wij ons toch niet vallen in handen van seculiere populisten? Dat is nu echt de duivel uitdrijven met behulp van Beëlzebul. Wellicht moeten we dat letterlijk nemen. „Het is de duivel die ons aanvalt. Hij laat de verkeerde dingen altijd paarsgewijs op de wereld los, als paarsgewijze tegenstellingen. En hij port ons aan om veel tijd te besteden met nagaan welk van de twee kwaden het ergst is. U begrijpt wel waarom. Hij rekent op uw bijzondere afkeer van het ene standpunt, om u zoetjesaan tot het andere over te halen. Maar we moeten ons niet laten beetnemen. We moeten ons doel in het oog houden en recht tussen de twee kwaden door gaan” (C. S. Lewis).
Ik hoop in ieder geval dat kerkgangers nog steeds niet alles wat hun predikant zegt voor zoete koek slikken. Ds. Kersten zei lang geleden al dat een stelling zo gek niet kan zijn of er is wel een professor in Amsterdam die deze stelling wil verdedigen.
De auteur is beleidsmedewerker voor de SGP-fractie in de Tweede Kamer. Reageren aan scribent?gedachtegoed@refdag.nl.
