Slechts 4 procent wil een aanval die met de zegen van de Verenigde Naties wordt uitgevoerd, steunen. Slechts 3 procent steunt een eenzijdige Amerikaanse aanval. Argentinië was in 1991 nog een van de bondgenoten die de Irakezen uit Koeweit hielp verjagen. De toenmalige president Menem stuurde twee fregatten naar de Golf.

De stemming in Latijns-Amerika is nu fel tegen een aanval. De tegenstanders komen uit alle politieke groeperingen en zijn niet beperkt tot linkse of pacifistische partijen. Er is praktisch en politiek helemaal geen Latijns-Amerikaanse steun voor een aanval. Volgens een commentator van het dagblad The Miami Herald komt dat niet door een gebrek aan belangstelling.

De media in Latijns-Amerika staan vol met ’Irak’ en de Amerikaanse politiek wordt over het algemeen afgewezen. Commentatoren van talrijke kranten menen dat Washington in gebreke blijft bij het aantonen van de Iraakse dreiging. Het is daarom waarschijnlijker dat de Amerikaanse regering wordt geïnspireerd door de zucht naar wereldheerschappij en door oliebelangen, zo menen ze.

De nieuwe Braziliaanse president Luiz Inàcio Lula da Silva zei dat zijn ambtgenoot Bush „geobsedeerd” is door Irak. De linkse president kreeg bijval van bijvoorbeeld het doorgaans pro-Amerikaanse dagblad O Estado de Sao Paulo. Dat schrijft dat Bush „de poorten naar de hel wil openen”.

Het Argentijnse dagblad La Nación heeft afgelopen week nog gewaarschuwd dat in Washington „verwarde ideeën leven ten aanzien van hun vermeend recht preventief te kunnen aanvallen”.

De meeste Latijns-Amerikanen, ongeacht hun politieke achtergrond, vrezen dat hun economie zwaar zal lijden onder een oorlog, die Washington vooral begint om het Midden-Oosten met zijn olie te bemachtigen. Het eenzijdige optreden van de VS wordt met argusogen en soms met een terugblik op de eigen historie bekeken in Latijns-Amerika. Amerikaanse militairen vielen sinds 1903 zeker 25 keer een Latijns-Amerikaans land binnen om er met geweld de politieke verhoudingen te bepalen.