De kinderrechter in Utrecht bepaalde vrijdag dat het ambitieuze meisje voor twee maanden onder toezicht van Bureau Jeugdzorg wordt geplaatst. Wel houden de ouders de voogdij over hun kind, maar bij belangrijke beslissingen zullen zij het bureau moeten betrekken.In die periode van twee maanden moeten deskundigen uitmaken of de jeugdige zeilster in staat is een solotocht van twee jaar om de wereld te maken. Half oktober zal de rechter de zaak opnieuw bekijken.

De uitspraak heeft het karakter van een compromis. De ouders kunnen opgelucht ademhalen dat ze niet gediskwalificeerd zijn als slechte opvoeders. De instanties hebben respijt om hun bezwaren verder te onderbouwen.

Laura’s plannen om het ruimte sop te kiezen zijn voor een langere periode opgeschort. Immers, na oktober worden de weersomstandigheden op het noordelijk halfrond moeilijker voor de zeilvaart. Het is daarom nog maar de vraag of het er uiteindelijk van zal komen dat Laura met haar Guppy door de branding van weerstanden en bezwaren weet te breken.

Natuurlijk kan men bewondering hebben voor een meisje van 13 dat goed weet wat ze wil en een bijzondere dosis durf heeft. Ongetwijfeld zal het ook grappig zijn om de tiener met volwassen vakkundigheid in haar eentje een zeilboot te zien besturen. Het is tenminste een meisje met lef. Je zou willen dat alle Nederlandse jongeren zo gemotiveerd waren.

Toch is daarmee niet gezegd dat het plan van Laura als zodanig goedkeuring verdient. Hoe stoer het ook moge zijn, de risico’s van een solozeiltocht om de wereld zijn voor een meisje van haar leeftijd te groot. Niet alleen heftige stormen, ook gevaarlijke stromingen en vooral de perioden van windstiltes vergen in psychisch en fysiek opzicht veel van een eenzame zeiler.

Een tweede belangrijk punt is het effect dat een solozeiltocht heeft op de ontwikkeling van een meisje van 13 jaar. Dat geldt niet in de eerste plaats de ontwikkeling van haar intellectuele gaven. Er zijn lesprogramma’s voor leerlingen die niet in staat zijn een school in Nederland te volgen. Al is het maar de vraag of Laura naast haar drukke baan als schipper nog voldoende gelegenheid en zin zou overhouden om echt te leren.

Belangrijker is nog dat twee jaar in eenzaamheid op eindeloze watervlakten doorbrengen ongetwijfeld gevolgen heeft voor haar sociaal-emotionele ontwikkeling als jongere. Het grote probleem van kinderen die lange tijd buiten groepsverband lessen hebben gevolgd, bijvoorbeeld door individueel thuisonderwijs, is dat ze niet goed in staat zijn binnen sociale verbanden te functioneren.

Als de zeiltocht van Laura uiteindelijke toch doorgaat, zou ze van jonge solozeiler gemakkelijk kunnen uitgroeien tot solotripper. Daar heeft ze dan voor de rest van haar leven wel last van.

Laura kan voorlopig beter aan wal blijven. Hoe trots de ouders ook zijn op hun vastberaden dochter, het is nu in Laura’s belang dat vader en moeder gewoon nee zeggen.