Opnieuw krijgt de rol van de reformatorische kerkmens in de stad aandacht in het RD. En niet onterecht. Volgens ds. P. L. de Jong (RD van 14 augustus) is het van belang dat kerkmensen in de stad blijven. God werkt, juist ook in de stad, zo is zijn stelling. En RD-lezers en SGP-stemmers zijn ook in de stad nodig.Jan Hafkamp reageert (RD van vrijdag) en stelt dat het begrijpelijk is dat juist deze groep de stad uitgaat. Door de komst van islamitische immigranten en het daardoor veranderende straatbeeld is er in de stad geen houden meer aan. Onmacht zorgt ervoor dat kerkelijke mensen zich elders vestigen.

Opvallend is dat zendelingen volgens Hafkamp niet alleen naar andere werelddelen uitgezonden moeten worden, maar ook naar bijvoorbeeld Rotterdam. En dat snap ik niet. Waarom wel zendelingen en geen kerkmensen? Waarom is het logisch dat kerkmensen wijken voor moslims en anderzijds belangrijk dat juist deze groep met het Evangelie in aanraking gebracht wordt?

Hier wringt de schoen naar mijn beleving pijnlijk. Want evangelisatie staat nooit op zichzelf, maar is onderdeel van het missionaire proces van gemeentevorming. De kerk is geroepen in de stad te komen, te zijn en te blijven. Christenen moeten de stad niet uitvluchten, en zeker niet vanwege islamitische buurtgenoten. Hun aanwezigheid kan gebruikt worden. Onlangs is onze nieuwe (islamitische!) burgemeester, Ahmed Aboutaleb, uitgenodigd een dienst bij te wonen in een van de gereformeerde gemeenten in de stad. En hij is gekomen. Waar hij kiest voor ”verschillende aanvliegroutes”, mocht in en na de dienst gewezen worden op de enige Weg.

Platteland
Natuurlijk is het leven in de stad soms een opgave. Je woont met meer mensen op minder ruimte. Je hoort en ruikt wel eens wat. Het is van belang om er op zijn tijd even uit te kunnen. Maar de echte rust wordt niet vaker op het platteland gevonden. Die wordt geschonken. Ook op de tiende verdieping van een huurflat. Het platteland kent zijn eigen problematiek. Las ik onlangs niet over een schrikbarende toename van het aantal zelfmoorden in West-Friesland? En waar vind je veel jongeren met drankproblemen?

Wonen in de stad is ook een gave. De gezinsband en de kerkelijke structuur is vaak hecht. Er zijn opleidingsmogelijkheden, werk en cultuurvoorzieningen in overvloed. En, zeg nou zelf, zicht op Rotterdam vanaf de Van Brienenoordbrug of de Erasmusbrug doet toch ieders hart sneller kloppen?

De moslims de schuld geven van de verandering van de stad vormt deels ook een cirkelredenering. In ieder huis dat leeg komt omdat een kerkmens vertrekt, kan een moslim gaan wonen. Elk kerkgebouw dat gesloten wordt, is een aankoopobject voor een islamitisch gebedshuis. Helaas zijn er verschillende voorbeelden waar dat letterlijk gebeurd is. En als er geen reformatorische kinderen meer in de stad wonen, moet de school ook sluiten.

Ninevé was een zondige stad, maar bleef gespaard na Jona’s prediking. Korinthe was een havenstad, vol afgoderij en zedeloosheid, maar er was een gemeente van Jezus Christus. Te midden van Babel leven er die nog toegebracht moeten worden tot het nieuwe Jeruzalem. Dat geeft hoop, ook voor de stad.

De auteur woont, werkt en kerkt in Rotterdam.