Hoeveel protestanten er in Libanon zijn durft ds. Hamd, de predikant van de National Evangelical Church in Beiroet, niet met zekerheid te zeggen. Van de bevolking is naar schatting 35 procent christelijk. Daarvan is een klein percentage protestant.„Toch is onze invloed naar verhouding groot”, zegt de predikant. Als verklaring hiervoor verwijst hij naar de onderwijsactiviteiten van de protestanten „De protestanten in Libanon hebben zich altijd toegelegd op onderwijs. Op onze scholen, waar kinderen met verschillende achtergronden zitten, leren wij hoe de Bijbel moet worden gelezen. Zo beïnvloeden wij de leerlingen op een positieve manier.”

Toch neemt het aantal christenen in Libanon gestaag af. Baart u dat zorgen?

„Ik ben bezorgd over de christenen en hun toekomst hier. Veel christenen vertrekken naar het buitenland vanwege de druk die ze hier voortdurend voelen. Aan de andere kant heb ik ook hoop. De mensen die blijven, nemen niet snel afstand van hun geloof. Het komt niet vaak voor dat iemand naar een andere geloofsgroep overstapt.”

Dus er stappen ook geen moslims naar de christenen over?

„Dat is inderdaad zo. De scheidslijnen zijn scherp getrokken. Zendelingen die hier vroeger kwamen waren aanvankelijk optimistisch gestemd over de mogelijkheid moslims tot het christendom te bekeren. Maar als je realistisch bent moet je zeggen dat werken onder moslims moeilijk is. Als er al mensen zich tot het protestantisme bekeren, dan zijn het vaak orthodoxe christenen. Daarnaast zijn er wat bekeringen van druzen bekend.”

Saillant gegeven is dat Hamd zelf van oorsprong een druus is. De druzen worden gezien als een stroming binnen de islam. Op jonge leeftijd emigreerde Hamd samen met zijn ouders naar de Verenigde Staten. Daar nodigden vrienden hem uit voor een christelijk jeugdzomerkamp. „Mijn vader wist niet dat het door christenen werd georganiseerd, anders had hij me nooit laten gaan. Op het kamp kwam ik in aanraking met het Woord van Christus. Ik wist op dat moment: Dit is de waarheid.”

Terugkijkend op die periode zegt Hamd dat „God een mens op een weg leidt die je zelf nooit zou verwachten. Dat is het opmerkelijke: God drijft een mens voort.”

Wat is voor u het grote verschil tussen het christelijk geloof en de islam?

„Het unieke aan het christelijk geloof is dat God Zichzelf in Christus aan een mens openbaart. Wij denken dat wij de keus maken, maar het is God Die het lot van een mens bepaalt.”

Hamds ouders accepteerden niet dat hun zoon zich bekeerde tot het christelijk geloof. „Aanvankelijk hoopten ze dat alles van voorbijgaande aard was. Maar dat was niet het geval.”

Zijn vader onthield Hamd op een gegeven moment zijn financiële steun. „Ze zetten me op alle mogelijke manieren onder druk in de hoop dat ik mijn geloof in Christus zou herroepen.”

Intussen woont Hamd in het Choufgebergte in Libanon tussen de druzen. „Ik ben nooit tegen hun cultuur geweest, maar ik ben wel protestant.”

Hamd weet dat de druzen hem in de gaten houden. „De familiebanden hebben ze verbroken in de hoop dat ik God de rug zou toekeren. Dan moet ik altijd denken aan Jozef: Zou ik God afzweren en zo een groot kwaad doen?”

In zijn kerk komen op zondagochtend soms ook sjiitische of soennitische moslims. Vanwege de druk van de familie komen ze niet vaak. Hamd heeft daar alle begrip voor. Toch doet het hem deugd als er Libanese moslims onder zijn gehoor zitten, samen met christenen uit de Verenigde Staten, de Filipijnen en andere landen. „Met al die verschillende nationaliteiten zie je de universaliteit van het Woord van Christus. Het raakt alle mensen op dezelfde wijze.”