Het Katholiek Nieuwsblad, dat vanuit een loyale instelling ten opzichte van paus en bisschoppen werkt, werd in 1983 onder meer met een bankgarantie van zakenman Piet Derksen opgericht. Dat als reactie op een „overkritische en soms vijandige houding tegenover de officiële kerk en al haar verschijningsvormen”. KN verschaft nieuws en achtergrondinformatie over en rond de Rooms-Katholieke Kerk. De kern van het lezersbestand bestaat uit bewust gelovende rooms-katholieken.

Het KN verscheen tot 1993 tweemaal per week. Sindsdien is het een weekblad. De gehoopte 40.000 abonnees zijn er nooit gekomen. Het hoogtepunt was 22.000 ruim tien jaar geleden. Dat zijn er nu nog 10.250. Verder wordt het blad in enkele religieuze boekhandels verkocht.

Kwaliteitsverbetering heeft volgens de uitgever, de Arnulfus Stichting, de teruggang in abonnees kunnen beperken, maar het ontbrak aan financiële middelen om meer abonnees te verwerven. Door middel van de wervingsactie, het verbreden van de inhoud en het uitbouwen van de website wil de uitgever groeien naar een oplage van 15.000 in 2004 om daarmee een rendabele exploitatie te realiseren. Het Bedrijfsfonds zal alleen de wervingscampagne medefinancieren.

Hoofdredacteur Ed Arons zegt in een toelichting dat het laatste halfjaar het werven van abonnementen voor het KN makkelijker gaat. Van een proefbestand van 3500 personen nam 11,7 procent een jaarabonnement. Volgens hem leven er bij de mensen minder vooroordelen tegen het blad.

Aan het begin van de jaren ’90 kreeg het KN van het Bedrijfsfonds een lening van 600.000 gulden (ruim 272.000 euro). Nadat de eerste 50.000 gulden was afgelost, bepaalde het Bedrijfsfonds begin 1995 dat het KN de lening in eigen tempo mocht aflossen en dat het geen rente hoefde te betalen. Toen het blad in 1993 een weekblad werd, noemde de toenmalige hoofdredacteur G. de Rouw het „bijna een wonder” dat het nog bestond.

In het voorjaar van 1993 verloor het blad enkele honderden abonnees. Enkele dagen nadat de toenmalige bisschop Bär van Rotterdam naar een klooster in de Ardennen was vertrokken, had het blad gemeld dat er feitelijk vier bisschopszetels vacant waren: Breda na het aftreden van bisschop Ernst, Roermond na het aftreden van bisschop Gijsen, Groningen waar bisschop Möller ziek was, en Rotterdam. Bär had toen zijn ontslagbrief nog niet geschreven en Möller was herstellende van een operatie. Kardinaal Simonis noemde het bericht „schandelijk” en sprak van „het bewust killen van twee bisschoppen”.