Het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) mag dan beweren dat er qua regelgeving niets verandert als de Waddenzee op de Werelderfgoedlijst komt, secretaris Hans van de Productenorganisatie van de Nederlandse Mosselcultuur is daar nog niet gerust op. Hij verwijst naar de toewijzing van zeven gebieden in de Waddenzee als Natura 2000-gebieden. „Ons werd destijds ook beloofd dat dit geen gevolgen zou hebben voor de visserij. Inmiddels weten we wel beter. De natuurorganisaties gebruiken deze status bij de rechter om het vissen naar mosselzaad sterk in te krimpen.”Van Geesbergen is bang dat iets vergelijkbaars gaat gebeuren na de toewijzing van de Waddenzee als werelderfgoed. „Ik begrijp dat andere partijen hiermee het toerisme een nieuwe impuls willen geven, maar ik ben erg bezorgd over de gevolgen voor de visserijsector.”

Ook voorzitter Johan Nooitgedagt van de Nederlandse Vissersbond heeft vraagtekens bij de status. „Ik ben bang dat milieuorganisaties hiermee nog meer wapens in handen krijgen om vissers uit de Waddenzee te verdrijven. Natuurlijk moeten we zuinig zijn op onze natuur, maar we willen ook brood op de plank houden.”

Voor havens aan de Waddenzee is het werelderfgoedstempel juist een stimulans, vindt directeur Harm Post van Groningen Seaports, het bedrijf dat de Eemshaven en de haven van Delfzijl exploiteert. „De demografische problemen in deze regio nemen toe. Jonge mensen verdwijnen naar de Randstad, terwijl Groningen Seaports juist talent kan gebruiken. Als de Waddenzee de werelderfgoedstatus heeft, verbetert het leefklimaat en daarmee de aantrekkingskracht van de regio.”

Volgens Post is het juridisch vastgelegd dat een werelderfgoedstatus geen toename van de regeldruk tot gevolg heeft. Post verwacht dan ook geen gevolgen voor de economische groei van de beide havens.