De stokbewaarder zal waarschijnlijk gedacht hebben dat God met deze aardbeving een openbaar bewijs had gegeven voor de onschuld van de apostelen en dat zij waarschijnlijk Zijn dienstknechten waren, die op last van Hem de mensen de ware leer der zaligheid predikten. En ook dat God door deze aardbeving niet alleen de deur van de gevangenis had geopend, maar ook hun boeien had ontsloten. Verder dat zij ook, wat meer is, hem belet hadden de hand aan zichzelf te slaan.Hier kwam buiten twijfel de krachtige werking van de Heilige Geest bij, waardoor hij van zijn zondige en gevaarlijke staat zeer levendig overtuigd werd, zodat deze mannen de weg der zaligheid konden verkondigden. Hij noemde hen heren, daarmee zijn hoogachting voor hen te tonen. Hij deed dat met een ootmoedig verzoek om hem de weg der zaligheid te leren. Waarlijk een vraagstuk van het grootste gewicht. Hij vroeg ook wat hij doen moest om dat deelachtig te worden.

Het grootste kwaad is buiten twijfel de zonde, die het meest tegen Gods heilige natuur strijdt, omdat hij een ontkenning is van al Gods deugden en volmaaktheden.

Jesaias Hillenius,predikant te Drachten (”Enige Keurstoffen”, 1755)