Sneller actie gemeente bij schuldhulp
Gemeenten moeten binnen vier weken in actie komen als iemand met schulden voor hulp aanklopt. Maar mensen die zich voortdurend in de schulden blijven steken „en er al jaren een potje van maken”, kunnen volgens staatssecretaris Klijnsma (Sociale Zaken) ook door gemeenten geweigerd worden voor een schuldhulpverleningstraject.
Ook als iemand te veel problemen heeft om van een verslaving af te komen, kan de toegang tot de schuldhulpverlening ontzegd worden. Dat zei de PvdA-bewindsvrouw gisteren na afloop van de ministerraad. Daar stemde het kabinet in met haar opzet voor een wettelijke regeling voor schuldhulpverlening.Eerder deze week lekte via RTL Nieuws al uit dat Klijnsma gemeenten wilde verplichten binnen vier weken op een verzoek om schuldhulp te reageren. Als er sprake is van „bedreigende schulden”, bijvoorbeeld energie en water worden afgesloten of huisuitzetting staat op stapel, is de wachttijd zelfs maximaal drie dagen. Nu verschilt de schuldhulpverlening nog sterk van gemeente tot gemeente. Soms staan mensen wel dertien weken op een wachtlijst voordat ze geholpen worden.
Klijnsma hoopt haar wetsvoorstel eind dit jaar naar de Tweede Kamer te sturen. In de wet komen de belangrijkste voorwaarden te staan. Het is vervolgens aan gemeenteraden om de hulp nader uit te werken.
Het verzoek tot hulp bij het aflossen van schulden moet leiden tot een individueel plan. Daarin moet ook aandacht worden besteed aan preventieve maatregelen en nazorg, om nieuwe schulden zo veel mogelijk te voorkomen.
De bewindsvrouw benadrukt dat in het geval van hulpverlening vooral gekeken moet worden naar de oorzaak van de financiële problemen.
Zo moeten zaken als werkloosheid, verslaving en psychische problemen net zo goed als schulden worden aangepakt. Daar staat volgens Klijnsma tegenover dat schuldenaren zich wel volledig moeten inzetten tijdens de hulp.
Verder moeten gemeenten ook met schuldeisers spreken om rechtszaken te voorkomen tijdens de hulpverlening. Schuldeisers willen niet altijd meewerken aan een oplossing. Daarom wordt onderzocht of in dit soort gevallen een moratorium ingesteld kan worden, zodat er een rustperiode ontstaat om problemen uit te zoeken zonder dat de druk van de schulden verder oploopt.
De manier waarop hulp wordt geboden aan mensen met problematische schulden verschilt sterk. De wettelijke kaders die de staatssecretaris schept, moeten hieraan een eind maken. Zij wil met haar wet voorkomen dat mensen met forse schulden in allerlei juridische procedures verstrikt raken. „Schuldproblemen moeten op een ‘minnelijke’ manier worden opgelost.”