Initiatiefnemer Erwin Miedema (34) ziet er een gat in de markt in: commerciële ouderenzorg, gericht op kwaliteit. Maar ook met het doel winst te maken. Tot voor kort een groot taboe in Nederland.Miedema breidt zijn bedrijf Domus Magnus in fors tempo uit. Behalve de vestigingen De Magistraat in Rotterdam, kasteel Klein Engelenburg en Huis ter Weegen in Gelderland die nu al in bedrijf zijn, opent hij binnenkort drie nieuwe locaties. Komend weekend viert Domus Magnus zijn vijfjarig bestaan.

Het draait inmiddels een omzet van een kleine 6 miljoen euro per jaar. Volgens directeur Miedema is het bedrijf winstgevend en hoeft er weinig reclame te worden gemaakt. De ouderen melden zichzelf immers aan. Van de economische crisis heeft hij nog niets gemerkt.

De tijd dat de vooroorlogse generatie dankbaar de standaardzorg in het bejaardenhuis aanvaardde, is voorbij, denkt hij. „Komende generaties willen gewoon het leefniveau voortzetten dat ze hadden, inclusief het comfort dat ze gewend zijn. Dus bieden wij goede, grote appartementen met een aparte slaap­kamer, bijvoorbeeld in een kasteel, een landhuis of een ander monumentaal gebouw. Als mensen graag bridgen of naar klassieke muziek luisteren, organiseren wij bridgebijeenkomsten en elke week een klassiek concert.”

Een groot schoolbord in de hal vermeldt het menu van die avond: vooraf salade met gerookte zalm, als hoofdgerecht pasta carbonara en tiramisu toe. „Natuurlijk wordt het eten netjes opgediend aan een gedekte tafel. Net zoals de mensen het vroeger gewend waren.”

Eenzaamheid is volgens Miedema een van de grootste problemen waar ouderen mee kampen. „Wij bieden steeds andere activiteiten, van wijnproeven tot uitstapjes. Als er Europese verkiezingen zijn, dan regelen we een busje zodat de bewoners kunnen gaan stemmen.”

In de Rotterdamse Magistraat ligt de gemiddelde leeftijd van de bewoners rond de 85 jaar. De bewoners betalen, afhankelijk van de grootte van hun appartement, 3000 tot 4000 euro per maand. In dat bedrag zitten onder meer de huur, de dagbesteding, de service en de medische en andere zorg. De meeste bewoners zijn hoogopgeleid of hebben een bedrijf gehad.

Miedema: „Het zijn echt niet allemaal miljonairs. Maar ze hebben bijvoorbeeld hun huis goed verkocht of hun aandelen zijn winstgevend geweest. Je zou kunnen zeggen: als je een paar ton hebt, kun je hier goed je laatste jaren doorbrengen.”

De oprichter van Domus Magnus heeft uitgerekend dat een kwart van de Nederlandse ouderen rijk genoeg is om in een huis van Domus Magnus te wonen. De groep wordt de komende jaren alleen maar groter, als de babyboomers van vlak na de oorlog op leeftijd raken.

Het huidige concept van Domus Magnus is gericht op zorg voor welgestelde senioren, maar ondernemer Miedema denkt dat er ook minder luxe woonvoorzieningen denkbaar zijn voor andere doelgroepen: „Je kunt iets opzetten voor homoseksuelen, of voor vegetariërs, of voor allochtonen. In plaats van vijfsterrenzorg lever je dan bijvoorbeeld drie sterren of wat je maar wilt.”

Tot nu toe lag het primaat voor het opzetten van verzorgingstehuizen in Nederland vooral bij de overheid. Maar Miedema denkt dat ondernemers het net zo goed kunnen, zo niet beter. Belangstelling uit de markt krijgt hij genoeg.

Banken waren tot nu toe bereid hem miljoenen te lenen voor zijn zakelijke avontuur. Nu heeft hij een minderheid van zijn aandelen verkocht aan Navitas Capital BV, een investeringsmaatschappij van Jan Zeeman van de bekende textielketen. Ook deze ziet brood in de woonzorg voor ouderen.