Dat zeggen de twee godsdienstsociologen Robert Putnam van de Harvard Universiteit in het Amerikaanse Cambridge en zijn collega David Campbell van de Notre Dame Universiteit in ­South Bend. Volgend jaar komen ze met een boek hierover.Uit hun onderzoek blijkt dat godsdienstige mensen zich drie tot vier keer meer maatschappelijk inzetten dan niet-religieuze mensen. Ze geven ook meer geld aan goede doelen, inclusief seculiere.

Kerkelijk betrokken mensen doen meer in het vrijwilligerswerk, nemen deel aan politieke bijeenkomsten, en zijn actief rond verkiezingen en demonstraties. De wetenschappers stellen zelfs dat zodra mensen zich bij een gemeente aansluiten, ze ook maatschappelijk actiever worden. Vooral als gemeenteleden door mensen uit hun eigen kerk worden gevraagd ergens aan mee te werken, is dat beroep zeer effectief, aldus Putnam.

Onder jongeren neemt de kerkelijke binding echter snel af. De kerkverlating onder hen zou liggen tussen de 30 en 40 procent. Dat is vijfmaal hoger dan dertig jaar geleden. Volgens Putnam houdt dit gelijke tred met de kerkverlating die zich vooral in de Bijbelgetrouwe, evangelicale beweging voordoet.

Als motief voor de kerkverlating noemen de onderzoekers de politieke profilering van christenen. Het optreden van ”christelijk rechts” als religieus-geïnspireerde beweging in de jaren negentig zou veel verzet hebben opgeroepen. „Men zegt: als dit religie is, heb ik geen belangstelling”, aldus Putnam. „De politisering van godsdienst lokt grote vijandschap tegen religie uit.”

De kerkgang is in de Verenigde Staten tot nu toe altijd redelijk hoog geweest in vergelijking met Europa. Vooral in evangelicale kringen bleef de betrokkenheid groot. In het liberale deel van de kerk liep de belangstelling sinds de Tweede Wereldoorlog gestaag terug.

Het verband tussen geloof en vrijwilligerswerk in Amerika komt sterk overeen met de bevindingen van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) enkele weken geleden in Nederland.