Pierre Konowaloff, die in Parijs woont, heeft daartoe een zaak aangespannen bij een federale rechtbank in de Verenigde Staten. De communisten confisqueerden in 1918 alle bezittingen van Morozov. Hoewel de Sovjet-Unie niet meer bestaat en de communisten al geruime tijd uit de regering van Rusland zijn verdwenen, stellen rechters de huidige bezitters van kunstgoederen die zij eens in beslag hebben genomen, normaliter in het gelijk. Konowaloff probeert daarin verandering te brengen.Van Gogh (1853-1890) maakte Nachtcafé in 1888 om een schuld te betalen. In een brief aan zijn broer Theo noemt de kunstenaar het „een van de lelijkste stukken die ik heb gemaakt". Yale verwierf het in 1961 als geschenk van de Amerikaanse kunstverzamelaar Stephen Clark, die aan de universiteit had gestudeerd. Clark had het rond 1933 gekocht, toen de Russische dictator Stalin een deel van de geconfisqueerde kunstwerken in de verkoop deed.

Konowaloffs advocaat, Allan Gerson, die erom bekendstaat dat hij graag de grenzen van de internationale wetgeving opzoekt, vindt dat er ten onrechte een onderscheid wordt gemaakt tussen kunst die de Russische communisten in beslag hebben genomen en door de nazi’s geroofde kunst. De laatste jaren zijn verscheidene kunstwerken die de nazi’s voor of tijdens de Tweede Wereldoorlog in beslag hadden genomen, aan de vroegere eigenaren teuggegeven. „Zij (Yale) moeten het verschil uitleggen. Wat is het verschil? Ik beweer dat er geen verschil is", zegt hij.

De universiteit houdt staande dat zij de rechtmatige eigenaar is van het doek, dat een nachtcafé uitbeeldt dat in een geelgroen licht baadt. „De nationalisatie van eigendommen in de Sovjet-Unie was legaal, ook al was zij geheel in strijd met Amerikaanse waarden, schrijft de advocaat van de onderwijsinstelling in zijn verweer tegen de eis van Konowaloff…