Ziekenhuis Utrecht heeft dubbel doel met spreekuur voor knuffeldieren„Hij heeft pijn aan zijn oor, een gebroken been én ook nog een gebroken arm”, sipt het vijfjarige meisje.

Haar arts zet de poot en de arm in het gips. „Ik denk dat hij snel weer beter wordt”, zegt de behandelend arts.

Het doel van het speciale spreekuur is dubbel. De kinderen moeten op deze manier minder angstig worden voor het ziekenhuis en de studenten worden getraind in de omgang met kinderen.

Wachtkamer

In het Teddy Bear Hospital zijn wachtkamers, spreekkamers, een laboratorium, een gipskamer en een operatiekamer. Mirjam de Witte, tweedejaarsstudent geneeskunde, legt verbandjes aan bij de knuffels die bij haar op de tafel komen.

De Witte merkt dat jonge kinderen veel meer meekrijgen van ziekenhuisbezoekjes dan menigeen denkt. „Ik had net een beer met jicht in zijn teen. Dat meisje zal dat vast hebben opgevangen bij een bezoekje aan opa of oma.”

Mary-Ann El Sharouni is ook arts in opleiding en heeft Nick met zijn beer Gommo in de spreekkamer zitten. Uit de snoet van de beer hangt een lange draad. „Ik denk dat we hem moeten laten hechten door de chirurg”, legt El Sharouni uit.

Blij gezichtje

Nick draagt de grote bruine beer dapper naar de OK. „Ik hoop dat ze hem dan wel weer een blij gezichtje geven.”

Deze week kunnen kleuters van veertien basisscholen in Utrecht en patiëntjes uit het WKZ met hun knuffel naar het speciale Teddy Bear Hospital komen.

De beren worden onderzocht en vakkundig behandeld door zo’n 150 geneeskundestudenten.