Dat kán ook niet, zegt de deskundige bij uitstek, Stuart Murray, want het tastende, vloeiende en ongestructureerde en onvoltooide is juist hét kenmerk van deze nieuwe experimentele christelijke gemeenschappen, die als een soort proeftuin voor nieuwe vormen van kerk-zijn moet functioneren.De Engelsman Stuart Murray, die ervaring heeft als kerkplanter in Oost-Londen en momenteel het vak kerkplanting en evangelistiek doceert aan het Spurgeon College in Londen, schreef diverse boeken over dit onderwerp. Op uitnodiging van de Nederlandse stichting Urban Expression, die de ideeën van nieuwe type kerken in praktijk brengt, hield Stuart Murray woensdag twee lezingen. Tijdens de dag werden nieuwe boeken gepresenteerd en ervaringen uitgewisseld.

Urban Expression wil christenen die bewust in achterstandswijken wonen en actief betrokken zijn bij het buurtwerk, helpen tot een soort gemeentestichting te komen. Volgens de organisatie bieden oude binnensteden en volkswijken veel zendingsmogelijkheden.

Vloeiend

Overal in West-Europa, ook in Nederland, zijn veel van deze „experimentele kerken” ontstaan. Ze vallen allemaal onder de verzamelnaam ”emerging churches”, dat zoiets betekent als ”opkomende kerken”. Aansluitend bij de snelle veranderingen in de samenleving, is het karakter van dit soort kerken nooit vast, maar altijd vloeiend. De „emergers” integreren gemakkelijk alle trends op internet. Ook ontstaan deze gemeenschappen gedeeltelijk via webloggen en twitteren.

Volgens Murray is de samenleving een periode van postdenominatie ingegaan. Vooral de kerkelijke jongeren zijn niet meer gebonden aan één denominatie. Kenmerkend voor de ”emerging churches” is het geheel opgeven van kerkgebouwen en oude kerkvormen.

Behalve voordelen en uitdagingen stelde Murray ook gevaren en valkuilen aan de orde. De nieuwgevormde gemeenschappen bestaan veelal uit ontevreden kerkleden, zo erkende hij. Vanwege het gebrek aan echte gemeenschap kwamen zij terecht in deze groepen.