„Kerk serveert morele spijs in normendebat”
„In het maatschappelijk debat over normen en waarden heeft Nederland meer nodig dan een verlanglijstje met daarop de wens tot minder onbeschoft gedrag of het verlangen dat mensen eigen vuilnis opruimen. Mensen moeten overtuigd raken van de noodzaak tot verandering. De kerken hebben juist daarin een lange traditie. Kerken zijn als het ware morele voedingsdeskundigen en bieden onder andere het multiwaardenpreparaat van de Tien Geboden.”
Kardinaal Simonis zei dit donderdag bij de presentatie van de jaarlijkse Actie Kerkbalans. Van 12 tot en met 26 januari bezoeken rond de 90.000 vrijwilligers ruim 2,5 miljoen adressen van mensen die bij zeven participerende kerken zijn aangesloten.
Dit jaar was het de beurt van de Utrechtse rooms-katholieke kardinaal om het thema -ditmaal ”ruimte geven”- toe te lichten. „Kerken hebben de handschoen opgepakt om zich te mengen in het debat over normen en waarden. Deze thematiek is onderdeel van onze kernactiviteiten. Wij kunnen terugvallen op een lange traditie. Waarden en normen hebben te maken met goed en kwaad.”
Hoe moet de kerk haar inzichten overbrengen, vroeg de kardinaal. Hij verwees naar de schijf van vijf, het hulpmiddel van voedingsdeskundigen. „Wij als kerken beschikken over de vitamine van de Tien Geboden. Ook hebben we het geestelijk voedsel van de vier belangrijkste deugden. Deze schijf van vier is „de remedie tegen de morele scheurbuik waarmee de funshoppende, oppervlakkige individualisten moreel op krachten kunnen komen.”
De klassieke deugden zijn volgens Simonis verstandigheid, matigheid, moed en rechtvaardigheid. De eerste drie dienen dan de laatste: de rechtvaardigheid. „Voor de deugdzamen betekent rechtvaardigheid niet een zo streng mogelijk hanteren van de regels. Het heeft iets van: „Ik ben mijns broeders hoeder.” Daarom is de start van Kerkbalans het sein om geld te werven om de kerken de kans te geven met hun doen en spreken deugden te verwerkelijken in de samenleving.”
„Omdat de overheid niet alles alleen kan, moet de kerk helpen”, vindt Simonis. „Ruimte geven is slechts één kant van de medaille. Ruimte vullen, door de ander nabij te komen, is minstens zo belangrijk. Daarbij zijn gedeelde waarden en gezamenlijk beoefende deugden van levensbelang. Onder Gods zegen zijn de kerken bereid in het zo wezenlijke normen- en waardendebat alle zeilen bij te zetten.”