De hoogleraar dogmatiek aan de Theologische Universiteit Kampen (Broederweg) deed deze suggestie donderdag tijdens de jaarlijkse studiedag van het Contactorgaan Gereformeerde Gezindte (COGG), die de katholiciteit van de kerk als onderwerp had. Zoals bij planologische beslissingen via een MER de milieueffecten meewegen, zo moeten bij kerkelijke beslissingen de gevolgen voor de katholiciteit van de kerk meetellen, stelde prof. Kamphuis de ruim honderd aanwezigen voor.Als voorbeeld noemde hij de invoering van de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). In de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) leverde die weinig discussie op. „Maar het heeft ons wel vervreemd van de meeste andere gereformeerden.” Een voorstel om de NBV te verwerken in de belijdenisgeschriften wees de synode van de GKV op advies van onder anderen prof. Kamphuis om deze reden af.

Prof. Kamphuis trad op als co­referent naast dr. H. van den Belt, die de hoofdlezing hield. Als theoloog van een afgescheiden kerk voelde de Kamper hoogleraar zich verplicht nader in te gaan op de relatie tussen katholiciteit en afscheiding. Was de Afscheiding kerkontbindend?

De Kamper hoogleraar ontkent dat afscheiding meebrengt dat kerken eindeloos gescheurd mogen worden. „Het beginsel is dat ketterijen de kerk verscheuren en daarom in de kerk niet geduld kunnen worden. Ketterij is scheurmakerij.” De kerken van de Afscheiding hadden wel beter moeten beseffen dat die vergelijking ook andersom opgaat: scheurmakerij is ketterij, aldus prof. Kamphuis. Dat levert hem een vraag op van drs. P. J. Vergunst, secretaris van de Gereformeerde Bond. Als alleen ketterij reden voor kerkscheuring is, dan moet eenheid tussen de kleinere gereformeerde kerken toch zo voor elkaar zijn? „Er is inderdaad niets wat de vrijgemaakten zou moeten verhinderen om één te zijn met bijvoorbeeld de christelijke gereformeerden. Die breuk is diep treurig”, geeft prof. Kamphuis toe.

„Is het probleem niet dat we onze identiteit kwijt zijn?” reageert ds. M. J. Kater uit Zeist, die een reflectie gaf op beide referaten. „Als twee zondaren elkaar ontmoeten bij het kruis kunnen ze geen ruzie maken”, aldus de christelijke gereformeerde predikant.

Waarom mislukt het zoeken naar eenheid zo vaak? is een vraag die de zaal bezighoudt. Eenheid kun je niet maken, reageert prof. Kamphuis „Je gelóóft de eenheid van de kerk, net zoals de katholiciteit. Het gebed van Jezus om eenheid blijft niet onverhoord.” Het gebed van Christus is geen vrijbrief om niets te doen’, vindt Van den Belt. „We kunnen niet de wind laaten waaien, maar wel de zeilen hijsen.”

Kan het niet zijn dat we niet zien wat God geeft aan eenheid, of dat zelfs tegenstaan? suggereert ds. G. de Fijter, die als preses van de Protestantse Kerk in Nederland aanwezig is. „Jongeren bijvoorbeeld in de stad sluiten zich aan bij een gemeente waar ze het Woord van God horen klinken. Het maakt hun niet uit welk instituut daarboven zit.”