Dat blijkt uit onderzoek van Ruigrok/Netpanel. Eigenaren van buurtsupers in den lande kunnen zich wel vinden in de conclusies. Het is vooral een sociale functie die de zaken hebben en daarom moeten ze blijven bestaan, redeneert twee derde van de ondervraagden.Daarnaast zijn ze vooral te spreken over de kwaliteit van de producten en de goede service. „Je moet iets extra’s bieden, iets toevoegen. Dat is wat de mensen waarderen”, vertelt Sippy Postma van de Versmarkt die ze al dertig jaar samen met haar man Michiel in het Friese Wijnjewoude runt.

Buurtsupers zijn er niet alleen voor de vergeten boodschappen. Eigenaren zijn daarnaast vaak onbezoldigd vraagbaak. „Wij sparen mooie momenten en die zien we hier de hele dag. Je bent net als de kapper een sociaal werker voor het dorp. ’s Avonds kloppen mensen bij de achterdeur ook nog wel eens aan. Dat kan hier allemaal”, aldus Henk Smit van Kruidenierswinkel Opoe’s erfenis in het Drentse Ruinerwold. Hij runt de zaak samen met zijn vrouw Gerda. „We leven hiervan, hebben ook genoeg aan 1500 euro per maand. Meer hebben we toch niet nodig.”

Opvallend resultaat uit het onderzoek is dat 62 procent van de Nederlanders meent dat onafhankelijke buurtwinkels de sfeer in de wijk zullen verbeteren. Ondertussen denkt maar 37 procent van de respondenten dat buurtwinkels altijd blijven bestaan. Dat bestaansrecht hangt volgens veel mensen af van het assortiment. „Wij hebben ook wat kleine ijzerwaren, zodat mensen niet voor een klein schroefje eerst nog 16 kilometer moeten rijden”, vertelt Annie van Boven van de Troefmarkt in Kraggenburg.

Sommige buurtwinkeleigenaren zien de voordelen van een financiële crisis. Smit zegt het nu veel drukker te hebben, omdat mensen volgens hem het ambachtelijke weer waarderen.

Collega’s van hem menen dat mensen hun tweede auto misschien nu wat vaker laten staan om in het dorp die laatste boodschappen even te halen. „Die crisis is niet verkeerd”, meent Karin Groenendijk.