Onlangs ontdekte ik dat ik in hetzelfde jaar geboren ben als Barbara Millicent Roberts. Beiden worden we dit jaar vijftig, maar haar verjaardag is eerder dan de mijne. Uit wat ik recent van haar zag in de media, leid ik af dat ze weinig tekenen van veroudering toont.Barbara Millicent Roberts is een pop. De meeste mensen kennen haar als Barbie en ze is vanaf het begin een omstreden figuur geweest. (Haar volledige naam werd bekendgemaakt in een serie romans die in de jaren zestig verscheen.)

Speelgoedfabrikant Mattel presenteerde Barbie als een toonbeeld van geïdealiseerde vrouwelijkheid. De achterliggende halve eeuw speelden miljoenen meisjes met barbiepoppen, kochten barbieaccessoires en fantaseerden over hoe het is om Barbie te zijn.

De geschiedenis van Barbie is op marketinggebied legendarisch. Ze was gebaseerd op een Duitse pop en gemaakt om meisjes de kans te geven met een ‘volwassen’ iemand te spelen. De achterliggende vijf decennia werd Barbie in verschillende etnische versies verpakt en de productlijn ging met zijn tijd mee.

Door de jaren heen is Barbie omstreden geweest. Veel ouders klaagden dat ze lichamelijk te perfect was en seksueel suggestief. Feministen vielen over de overdreven en fysiek onmogelijke lichaamskenmerken van Barbie. Het Regeringscomité voor de Bevordering van Deugd en het Voorkomen van Slechtheid van Saudi-Arabië ontzegde Barbie de toegang tot het land, met de klacht dat ze „Joods is, met onthullende kleding en schaamteloze lichaamshoudingen.”

Volgens de National Public Radio is er nooit een Joodse versie van Barbie geweest. Wat de onthullende kleding en schaamteloze lichaamshoudingen betreft – die zijn nogal moeilijk te verbergen of te ontkennen.

Vermarkting

Naar het echte probleem met Barbie wordt vaak verwezen door feministen, ook al zien zij alleen de uiterlijke dimensies van de kwestie. Ongetwijfeld vertegenwoordigt Barbie de verzakelijking en vermarkting van een overdreven visie van vrouwelijke schoonheid. Barbie is alles waartegen feministen zich verzetten. Waarschijnlijk beschouwen ze Barbie terecht als een probleem voor veel meisjes. Die willen op Barbie lijken en haar levensstijl nabootsen.

Zoals sommige feministen klagen: maar weinig meisjes zullen er bij het opgroeien net zo gaan uitzien als Barbie. In feite zal geen enkel meisje er net zo gaan uitzien als Barbie. Haar overdreven eigenschappen vallen buiten de dimensies van de menselijke lichaamsbouw.

Behoudende christenen hebben zich terecht zorgen gemaakt over Barbies opzichtige seksualiteit. Haar onkuise kleding en geromantiseerde presentatie laat weinig ruimte voor de verbeelding over.

Het meest fundamentele probleem met Barbie is echter dat ze liegt. Voortdurend. De hele Barbie-entourage vertegenwoordigt één grote leugen over de aard van ware schoonheid. Volgens het christelijke wereldbeeld zijn schoonheid, waarheid en goedheid identiek. Een leugen kan niet mooi zijn en de waarheid is nooit lelijk.

Barbies hele voorkomen vormt een leugen over vrouwelijke schoonheid. Op een niet al te subtiele manier suggereert ze dat de uiterlijke charme (zelfs kunstmatige charme) de basis van ware schoonheid is.

Volgens de Bijbel is echte schoonheid vanbinnen te vinden, in het wezen en karakter van een persoon, niet in zijn uiterlijke verschijning. Het eerste uitgangspunt bij menselijke schoonheid is dat ieder mens, man en vrouw, gemaakt is naar Gods beeld.

Echter, een van de tekenen en gevolgen van de val is dat we allemaal te verward zijn over echte schoonheid. We worden te gemakkelijk in beslag genomen door het ‘knappe’ ten koste van het schone. Verder zijn onze opvattingen over wat knap is zelf door de val beïnvloed.

Karakter

Een tweede Bijbelse uitgangspunt over schoonheid is dat deze onlosmakelijk verbonden is met het karakter van een persoon en niet met diens uiterlijke verschijning. Sommige van de mooiste personen die ooit op aarde hebben rondlopen, voldeden bij lange na niet aan het geldende schoonheidsideaal. En omgekeerd, veel mensen die in naar het algemene oordeel heel knap waren, misten een hoogstaand karakter en geestelijke genadegaven.

Barbie wordt deze maand vijftig, maar het is haar niet aan te zien. Ondertussen zijn de meisjes die als eersten met barbiepoppen speelden zelf de vijftig gepasseerd. Miljoenen van hen zijn opgegroeid tot deugdzame en karaktervolle vrouwen, die een familie hebben grootgebracht en anderen hebben gediend. Velen vertonen wat tekenen van veroudering en van het voorbijgaan van de tijd. Maar in hun gezicht en leven zien we veel meer schoonheid dan Barbie ooit heeft kunnen bieden.

Dus, Barbara Millicent Roberts wordt vijftig. Ik verwacht geen uitnodiging voor haar feestje.

De auteur is president van het Southern Baptist Theological Seminary in Louisville (Kentucky).

albertmohler.com voor de Engelse versie van dit artikel.