Historicus Joris van Eijnatten (1964) werd anderhalf jaar geleden benoemd tot hoogleraar cultuurgeschiedenis aan de faculteit der letteren van de VU. Op 20 maart 2008 aanvaardde hij zijn ambt met een rede getiteld ”Een cultuurgeschiedenis van het publiek. Over kritische betrokkenheid in heden en verleden”.Van Eijnatten volgde aan de VU prof. dr. W. T. M. Frijhoff op, op zijn beurt de opvolger van de bekende prof. dr. A. Th. van Deursen. De naam van de leerstoel, ”geschiedenis van de nieuwe tijd”, werd vervangen door ”cultuurgeschiedenis”.

Aan de Utrechtse universiteit gaat prof. Van Eijnatten eveneens de leerstoel cultuurgeschiedenis bekleden. Deze is sinds het vertrek van prof. dr. W. W. Mijnhardt vacant.

„Een eer”, noemt Van Eijnatten zijn (voltijds)benoeming in Utrecht. „Juist ook omdat ik niet naar de leerstoel heb gesolliciteerd, maar ervoor gevraagd ben.”

„Ik had het aan de VU prima naar mijn zin”, zegt de historicus, van huis uit rooms-katholiek, maar „niet meer kerkelijk.” „Het zal straks ook best een beetje verdrietig zijn. Maar de uitdaging van Utrecht is groot. De universiteit staat aan de top van de Nederlandse universiteiten, is ook de zevende in Europa.”

Van Eijnatten, geboren in het Spaanse Malaga, wil zich in Utrecht op drie zaken –nu al zijn specialismen– toeleggen: media en communicatie, religiegeschiedenis (waaronder ”de preek”) en ideeëngeschiedenis.

De hoogleraar publiceerde op velerlei terrein. Zo zag van zijn hand een studie over Willem Bilderdijk het licht (die binnenkort in het Engels verschijnt). Samen met prof. dr. F. A. van Lieburg schreef hij het boek ”Nederlandse Religiegeschiedenis” (2005). Recent verscheen onder zijn redactie de bundel ”Preaching, Sermon and Cultural Change in The Long Eighteenth Century” (uitg. Brill).