Vanaf genoemd jaar rust op producenten de verplichting om oude apparaten terug te nemen en te recyclen. Het Europees Parlement stemde gisteren in met nieuwe bepalingen op dit terrein voor de vijftien lidstaten. Ons land dient het tot dusver gehanteerde systeem aan te passen.

Nu kan een winkelier alle ingezamelde koelkasten, computers, cd-spelers en overige apparatuur naar een centraal afvalbedrijf sturen. De financiële bijdragen van de klanten komen in een fonds terecht waaruit de verwerking wordt bekostigd. De fabrikanten hebben al aangekondigd dat zij in de toekomst met elkaar zullen poolen, zodat een verkoper ook dan niet per ingeleverd product behoeft te bekijken naar welke firma hij het moet verzenden.

Ondernemingen als Philips, Sony, Electrolux en Siemens krijgen in de beoogde opzet de verantwoordelijkheid voor het recyclen van de in het verleden door hen vervaardigde elektronica. De bedoeling is dat zij op die manier aangemoedigd worden om duurzame en milieuvriendelijke artikelen te maken.

De EU-regelgeving schrijft verder voor dat hun apparaten niet langer of nauwelijks nog lood, kwik, cadmium en sommige soorten chroom mogen bevatten. Voor broom, dat zorgt voor een brandvertragend effect bij een explosie in een toestel, komen er strenge maximumnormen.

PvdA-europarlementariër Corbey stemde als één van de weinigen tegen de regeling. Volgens haar blijft de bijdrage in verkapte vorm toch bestaan. „Producenten moeten de recycling hoe dan ook betalen. De kosten daarvan zullen zij op één of andere manier doorberekenen in de prijs van hun producten.”

Verder vreest Corbey voor grote bureaucratie en omslachtige procedures. „Nu kunnen consumenten alle oude producten inleveren bij de winkelier, die vervolgens alles naar een centraal betaald afvalbedrijf kan sturen. Straks moet elke elektronicazaak per product en producent gaan bekijken waar oude apparaten heen moeten.”

Bedrijven hebben dus al aangekondigd pools te vormen, om gezamenlijk te gaan recyclen. Volgens de PvdA-europarlementariër komt dat in de praktijk toch weer overeen met het Nederlandse systeem, zij het dat er toch weer verschillende pools kunnen ontstaan. Dat wekt weer verwarring in de hand, meent zij.

Verder is Corbey er niet van overtuigd dat er een goede controle is op de inzameling vanaf 2006. Zo is er niets afgesproken over garanties die producenten moeten geven, alvorens zij de markt op mogen in een bepaalde lidstaat. Nu moet een producent uit bijvoorbeeld Zuid-Korea of Taiwan in Nederland eerst een garantie afgeven en meebetalen aan het centrale recyclingfonds, voordat deze apparatuur mag verkopen. Daarmee is een garantie ingebouwd dat niet alle kosten voor de verwerking terecht komen bij grote marktspelers als Philips, wanneer een onbekende producent plots failliet gaat. Die garantie is er in de toekomst volgens Corbey niet.