Zo’n potplant is meestal te koop als een lange langs een boog geleide rank met schermvormige trossen bloemknoppen in de bladoksels. Meestal zijn er al enkele bloemen open. Hoewel de plant mooie, groene, ellipsvormige bladeren heeft, zijn het toch de naar lelie geurende bloemen die hem zo aantrekkelijk maken. De bloemen hebben een lange buis en krijgen daardoor de vorm van een trompet.Na aankoop laat de plant vaak enkele bloemknoppen vallen. Dit komt door alle veranderingen die de plant ondergaat op weg naar zijn nieuwe stek. Als hij op een lichte, warme plaats staat, zal dat meestal snel ophouden. Om knopval te voorkomen is het beter de plant niet steeds te verplaatsen of te draaien, maar hem op de lichtste plaats van de vensterbank te zetten.

De plant komt oorspronkelijk uit Madagaskar en groeit daar als klimplant in bomen. Klimplanten zoeken het licht op en dat wijst er al op dat Stephanotis veel licht en een niet te hoge temperatuur nodig heeft om te bloeien. Om de planten te vermeerderen worden de ranken in stukjes gesneden. Niet te oude stengelgedeelten met één bladpaar kun je als stek gebruiken. Na beworteling groeit er uit de bladoksel een rank die langs een draad omhoog kan klimmen. Dit doen telers in een lichte, koele kas, met als doel dat zich in zo veel mogelijk bladoksels bloemtrossen gaan ontwikkelen. Zijn die er, dan worden de ranken om een boog geleid en kunnen ze als potplant worden verkocht.

Eigenzinnig
Het is vrij moeilijk om jonge planten goed in bloei te krijgen. Op allerlei manieren is geprobeerd door ingrepen de bloei te bevorderen, maar tot nu toe is het niet gelukt om de bloei zo te sturen dat die voorspelbaar is. Daarnaast is er ook selectie toegepast om scheuten in een jong stadium al rijk te laten bloeien. Stephanotis blijft echter eigenzinnig en laat zich niet gemakkelijk sturen. Oudere planten die in de volle grond van de kas groeien, bloeien vaak overvloedig en verspreiden dan een heerlijke geur. Bloemtrossen van deze planten kunnen worden gebruikt voor bruidsboeketten en corsages.

De plant doet het goed in gewone potgrond. Bemest de plant vanaf de winter om de twee weken volgens de voorgeschreven dosering. De plant houdt van een voedzame grond en een vochtige omgeving. Regelmatig besproeien is dan ook gunstig. Dompel de pot af en toe geheel in het water om overtollige zouten uit te spoelen. Houd in de zomer de grond voldoende vochtig, maar in de winter aan de droge kant. De plant mag dan op een koele plaats (8 tot 12 graden Celsius) in het volle licht staan. Hij kan in de zon staan, maar in de zomer is bij een plaats op het zuiden de volle middagzon achter het glas te veel van het goede. Zet in het voorjaar de plant warmer. Als hij in het volle licht staat, mag de temperatuur oplopen naar 22 tot 25 graden Celsius.

De bloemtrossen ontstaan niet in heel jonge, maar ook niet in erg oude bladoksels - meestal aan het tussenliggende deel. Oudere planten bloeien daarom het rijkst. Een Stephanotis kan in de zomer ook buiten op een zonnig balkon of op ander warm plaatsje staan, mits de potgrond maar voldoende vochtig blijft. Overpotten in een grotere container is meestal gewenst en ze moet dan ook meer klimruimte hebben.

Nieuwe scheuten
Wie de plant als potplant wil overhouden, kan de ranken meermalen langs een boog leiden, maar ontkomt er op langere termijn niet aan om oude ranken terug te snoeien. Het is het beste de ranken los te wikkelen van de boog en vervolgens terug te knippen. Uit de bladoksels groeien dan weer nieuwe scheuten. De beste tijd hiervoor is na de bloei in de zomer, zodat er voor de winter weer nieuwe scheuten zijn die in het voorjaar kunnen gaan bloeien. Veel planten bestaan maar uit één doorgegroeide scheut, ze vertakken maar heel weinig.

Het is te proberen om van de afgeknipte scheuten enkele stekken te bewortelen voor nieuwe planten. Neem daarvoor niet te oude, maar ook niet heel jonge bladparen, met 3 tot 4 cm stengel eronder en steek er drie in een pot. Steek ze niet op zijn kop in de grond, door het draaien van de bladeren is dat niet denkbeeldig. Het gebruik van bewortelingspoeder is aan te bevelen, al kan het ook zonder. Zet de pot op een warm plekje -liefst op de verwarming- op een lichte plaats uit de zon. Bedek de stekken met een plastic zakje of een weckpot, maar zo dat ze de bladeren niet raken.

Wol- en dopluizen voelen zich prima thuis op deze plant. Zorg er dus voor dat er geen planten in de buurt staan met deze plaaginsecten. Verf bij aantasting de stelen en bladoksels regelmatig met spiritus en ga daar nog enige tijd mee door, ook als er geen nieuwe aantasting meer te zien is.