De betreffende gedetineerde had op 1 mei 2008 verzocht om onderzocht te worden door een arts vanwege hevige buikpijn. Bewakers weigerden dit toe te staan. Toen de gevangene vervolgens dreigde zijn polsen door te snijden, is hij in een isoleercel geplaatst. Ook de directeur die bij de gedetineerde langs kwam, zag geen noodzaak voor het inschakelen van medisch personeel.De volgende ochtend lag de man dood in zijn cel. „Gevangenen vragen vaak om een dokter voor afleiding. Deze man was goed aanspreekbaar en ik had geen enkele reden te twijfelen aan het oordeel van mijn medewerkers", zei Van R. tijdens de zitting.

De man werd eerst in een cel geplaatst waar geen camera’s hingen. Toen hij niet kon of wilde lopen, is hij op zijn matras naar een andere isoleercel gesleept. De medewerkers vergaten echter door te geven dat de gedetineerde onder cameratoezicht stond. De betreffende monitor bleef hierdoor uit. Evenmin werd regelmatig gecontroleerd hoe het met het latere slachtoffer ging.

De beelden zijn later wel bekeken. Hieruit blijkt dat de man tot zeven keer in zijn cel had overgegeven. ’s Nachts kromp hij ineen. De officier van justitie vindt dat het overlijden niet nodig was geweest.

Volgens advocaat Evert van der Meer, die samen met collega Willem Anker de directeur bijstond, was de dood van de gedetineerde niet voorzien. „De symptomen van deze darmstoornis lijken op een buikgriep". Volgens Anker blijkt uit intern onderzoek van justitie al dat Van R. disciplinair niets te verwijten valt. „Er is geen causaal verband tussen de dood van de gevangene en het handelen van mijn cliënt. Opzet is volstrekt niet aan de orde".

Uitspraak op 12 maart.