Pensioenfondsen zijn als gevolg van de financiële crisis in grote moeilijkheden gekomen. Hoe lang dit alles gaat duren is nog niet duidelijk en daarom zijn de gepensioneerden ook zeer bezorgd over hun inkomenssituatie voor de komende jaren.Minister Donner geeft de pensioenfondsen twee jaar extra de tijd om hun vermogens weer op peil te brengen. De ouderenorganisaties zijn er niet gerust op dat dit voldoende is. Een groot aantal pensioenfondsen zal waarschijnlijk over vijf jaar weer voldoende vermogen bezitten om de pensioenen te indexeren. Maar dit gaat zeker niet op voor alle pensioenfondsen.

De minister moet daarom naast deze generieke maatregel ook maatwerkoplossingen toestaan. Uitgangspunt moet zijn dat korting van pensioenen zo veel mogelijk voorkomen wordt. Het bevriezen van de pensioenen is al erg genoeg.

Volgens de wet moeten de pensioenverplichtingen gewaardeerd worden op marktwaarde. In de praktijk betekent dit dat de hoogte door mutaties in de rente heel erg kan fluctueren en daarmee ook kan stijgen (zoals nu gebeurd is).

Het is daarom beter de waardering van de verplichtingen niet op marktwaarde te laten plaatsvinden, maar om uit te gaan van een voortschrijdend gemiddelde voor de rente. Dit heeft een dempend effect op de jaarlijkse rentemutaties en daarmee ook op de pensioenverplichtingen. Het risico dat de pensioenen moeten worden bevroren of gekort wordt daarmee ook kleiner.

Het bevriezen en korten van de pensioenen zal ook gevolgen hebben voor de koopkracht van ouderen. De achterstand die gepensioneerden hierdoor oplopen, moet op termijn ingehaald worden. De minister zou dit aan de pensioenfondsen moeten opleggen. Anders houden gepensioneerden immers altijd een achterstand.

Op peil houden

Zolang de crisis bij de pensioenfondsen aanhoudt, zullen steeds meer ouderen in de knel komen. Het kabinet moet hen beschermen door hun inkomen via compenserende maatregelen op peil te houden.

Onder onze achterban van meer dan een half miljoen leden merken we veel onduidelijkheid over de pensioensituatie. Pensioenfondsen moeten gepensioneerden beter informeren. Ouderen kunnen hun inkomen niet meer verhogen en moeten dus tijdig hun uitgavenpatroon kunnen aanpassen.

Ouderen willen zeker nu niet langer dat er steeds over hen gesproken wordt, maar niet met hen. Vandaar dat ouderenorganisaties net als de traditionele sociale partners en de pensioensector betrokken moeten blijven bij de gesprekken over de pensioenproblematiek.

De auteurs zijn respectievelijk directeur van de Nederlandse Vereniging van Organisaties van Gepensioneerden (NVOG) en beleidsmedewerker bij de Centrale Samenwerkende Ouderenorganisaties (CSO).