Dat meldde zij vrijdag op de website van Nieuw Wij, een organisatie die zich inzet voor een Nederland waar iedereen welkom is. Daarin prijst ze de campagnes die de kerken voeren in de strijd tegen armoede (vorig jaar besteedden de Nederlandse kerken ruim 11 miljoen euro aan hulpverlening), maar stelt ze ook vast dat er te weinig aandacht uitgaat naar verrijking. „Voor kerken in hoge-lonenlanden is het gemakkelijker op te komen voor armen in eigen land en wereldwijd, dan om kritisch te kijken naar de eigen (inkomens)positie.De Wereldraad van Kerken bood in de jaren zeventig van de vorige eeuw kerken met leden uit de middenklasse de mogelijkheid om 2 procent van het totale kerkbudget te storten in een ontwikkelingsfonds. Inmiddels is de fondswerving bij Kerk inActie verschraald tot oproepen om voor 15 cent per dag een kind te helpen”, aldus Bakker.

De oecumenische organisatie Oikos maakt zich sterk voor armoedebestrijding en duurzame ontwikkeling. Volgens Bakker moet armoede bestreden worden op twee manieren: armen daadwerkelijk helpen en de aanwezige middelen herverdelen. Zij denkt bij dit laatste aan een ”greed line” (”graailimiet”), die voor eerlijkere verdelingen moet zorgen. „En pastorale aandacht voor de rijken lijkt mij ook nodig. Want je zult maar veel te grote bonussen geïncasseerd hebben of via slinkse wegen veel geld hebben verdiend, of leven met het besef van een verdampt vermogen. De boodschap van Jezus aan de rijke tollenaar Zacheüs biedt een mooi model om kerk te zijn op de Amsterdamse Zuidas en in Wallstreet in tijden van crisis.”

De armoede wereldwijd ontgaat de kerken niet, aldus Bakker. „Via officiële kerkelijke kanalen, maar ook dankzij talloze particuliere initiatieven van individuele gelovigen of lokale geloofs-gemeenschappen gaan er jaarlijks vele miljoenen euro’s naar organisaties en mensen die opkomen voor de belangen van armen in ontwikkelingslanden en hun hulp bieden. Ook bij deze internationale hulpverlening zijn kerken niet tevreden met een louter charitatieve rol. Ze laten op internationale fora hun stem horen: bij de Verenigde Naties, de Wereldbank en op het World Social Forum, om maar een paar voorbeelden te noemen.” De Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO) heeft veel lokale kerkelijke gemeenten en parochies gestimuleerd om zich te mengen in het politieke debat over lokale armoede.