Ik kom echter tot een andere conclusie dan collega Van Koo-ten. Hoewel ik de Reformatorische Omroep (RO) de volle ruimte gun om zijn initiatieven uit te breiden en te ontwikkelen, zou ik de EO willen oproepen terug te keren van zijn verkeerde weg. Dan zullen er wellicht ook personele verschuivingen nodig zijn. Als de EO weer de omvang zou krijgen die hij had bij zijn C-status, is hij er beter aan toe dan in de huidige situatie. Toen de EO uitgroeide van B- naar A-status waren er velen die zich bezorgd afvroegen hoelang de omroep in staat zou om zonder compromissen de samenleving met Gods Woord te bereiken. Als je de zendtijd aftrekt die gespendeerd wordt aan programma’s die twijfelachtig zijn qua identiteit, zit je weer op de zendtijdomvang van de C-status.Het willen bereiken van ongelovigen –de grote opdracht!– wordt door de ongeloofwaardige wijze van optreden door de EO zelf tegengesproken.

Ds. Kommer Groeneveld
Boterlaarbaan 23
2100 Antwerpen Deurne
België

Mozaïek (V)
Twee artikelen in RD 14-2 roepen bij mij hetzelfde antwoord op: a) de excuses van Andries Knevel aan de EO-leden;

b) het bericht dat het Nederlands Bijbelgenootschap en de Katholieke Bijbelstichting de NBV gaan herzien. Het antwoord in beide gevallen is: „Te laat en te weinig.”

Het kwaad van Knevel is geschied, hij heeft eerlijk gezegd dat hij meer geloof hecht aan de evolutiegedachte dan aan het Woord van God; excuses baten niet.

Bij de NBV is de correcte vertaling opgeofferd aan gangbaar Nederlands, waardoor het een parafrase is geworden. Alleen met wat cosmetische opfrissingen is dit kwaad niet te herstellen.

A. Wijsmuller
Irenelaan 8
8091 AT Wezep

Mozaïek (VI)
In RD 14-2 lazen we dat Knevel in het openbaar schuld beleed. EO-directeur Lock sprak eerder de woorden: „Ik ben geen kerk.” De schijn van theologische beïnvloeding is hiermee niet weggenomen. De invloed van de media, ook de christelijke, is groot. De discussie concentreert zich te zeer rond personen, die in onze beeldcultuur welhaast allures krijgen van bisschoppen. Het gaat om de christelijke levensstijl. Twee specifieke problemen doen zich, denk ik, hierbij voor. Het eerste is het probleem van de vermenging.

Het tweede –hetgeen de vermenging feitelijk betreft– is de controverse reformatorisch–evangelisch. Reformatorische christenen leggen de nadruk op het recht Gods, en de toepassing door de Heilige Geest, de inwoning in het mensenhart en in het leven. Evangelischen benadrukken meer de menselijke activiteit in het bewerken van het heil, in de betekenis van: zijn best doen. Bij een lidmaatschap van én een kerk én een omroep komt deze vermenging vroeger of later aan de dag, en laten we deze vermenging toe.

Het is de vraag of we het zo ver moeten laten komen. Wat meer distantie zou de helderheid schragen. We zijn tegenwoordig zo makkelijk bekeerd. Er zullen mensen zijn die zich verheugen over „het naar elkaar toegroeien.” Er treedt daarmee evangelische verschuiving op, in de richting van het „Jezus aannemen.” En met zulke uitdrukkingen wil men zeggen dat men wat heeft. Dit vindt zijn oorsprong in de loochening van de doodsstaat des mensen door de verbondsbreuk in Adam. Het is daarom te verstaan dat het ware volk des Heeren, dat Gods recht liefkreeg boven eigen behoud, een afkeer gekregen heeft van al dat evangelisch streven, daar dit immers het ware Evangelie ontkracht.

Het behoren tot een reformatorische kerk die het gereformeerde belijden tracht te bevorderen, en het vlak stellen van de zo kenmerkende geloofsinhouden, zijn twee dingen die onmogelijk met elkaar te verenigen zijn.

Drs. Nancy Klomp
Prinsenstraat 19
1015 DB Amsterdam

Fotosessie
De resultaten van de fotosessie van de koninklijke familie in Lech (RD 17-2), inclusief jullie digitale editie, vind ik fenomenaal.

Wat een professionaliteit. Prachtig. Pluim voor de makers!

M. W. A. Timmerman
Morsweg 3a
7466 PH Zuna