U zegt: Ik ben een christen. U gaat naar de kerk, u komt op vrome gezelschappen, u bent ook aan de avondmaalstafel. Maar bij dat alles kunt u echter een ellendig en een arm schepsel zijn. Keer toch eens tot uzelf in en zie of Christus tot heden wel ooit u in waarheid u voor ogen is geweest en alles van de wereld voor u heeft overtroffen. Want als u Christus waarachtig gezien hebt, dan bent u ook Zijn loutere genade en gerechtigheid gewaar geworden, die in alles oneindig is en de zwaarte van alle zonden en ellende rijkelijk overtreft.Wanneer u Christus gezien hebt, zo zult u buiten Hem geen duizend werelden willen. Wanneer u ooit Christus gezien hebt, zo hebt u Hem als een steenrots gezien die veel hoger is dan eigengerechtigheid, satan en zonde. Dit is die geestelijke steenrots waaruit zonder ophouden honing van genade vloeit om u te verzadigen. Onderzoek u dan of u ooit Christus aanschouwd hebt als de eniggeboren Zoon van de Vader. Rust niet voor en aleer u zeker weet of u al tot Christus bent gekomen en op die eeuwige rotssteen staat. Of u Zijn roeping, die u aangeboden is door Zijn knechten, opgevolgd hebt. Doch wanneer u gelooft en tot Christus komt, zo moet u wel alle eigengerechtigheid achterlaten en niets meebrengen dan uw zonden. O, dat valt zo hard voor de natuurlijke mens!

Thomas Wilcock, predikant te Londen (Honingdroppelen, 1845)