Geachte heer Van Bommel,Beiden zij wij politici. U bent lid van de Tweede Kamer voor de SP. Ik ben fractievoorzitter van het CDA in het Amsterdamse stadsdeel Zuideramstel. Naast mijn politieke werkzaamheden ben ik werkzaam in het onderwijs. Net als u dat ooit bent geweest. Maar daar houdt de vergelijking tussen ons tweeën dan ook wel zo’n beetje op. Mijn politieke keuzes zijn de uwe niet en andersom is dat evenmin het geval.

Als religieuze Jood ben ik in hart en nieren met Israël verbonden. Ook mijn politieke visie op Israël en op het conflict tussen de Joodse staat en het Palestijnse volk is ontegenzeggelijk gekleurd door mijn religieuze levensbeschouwing.

Ik weet dat mijn zienswijze lijnrecht staat tegenover uw visie. Onze verschillende achtergronden en politieke keuzes dragen ertoe bij dat u aanwezig wenst te zijn bij een pro-Palestinademonstratie terwijl ik daar mijn gezicht niet zal laten zien. Ik verafschuw een dergelijke bijeenkomst.

Ik probeer mij echter bewust te blijven van de verantwoordelijkheden die ik als politicus heb met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting en met nog heel veel meer grondrechten die wij, G’ddank, in Nederland hebben. Daarom zult u mij niet op uw weg vinden wanneer u een dergelijke demonstratie wél wilt bijwonen om deze te ondersteunen. Ja, ook als daar door anderen leuzen worden gescandeerd waar u als aanwezige part nog deel aan hebt of zou willen hebben.

Ook leg ik mij erbij neer wanneer u zelf leuzen roept waarvan ik zou zeggen: „Meneer Van Bommel, moet dat nou?” Het recht van vrije woordkeus is immers een groot goed in ons land.

Symbool
U heeft laten weten dat u dit jaar afziet van het bijwonen van de jaarlijkse Auschwitzherdenking. Dit na alle commotie rond uw persoon vanwege uw bijdrage bij de recente anti-Israëlbetoging op het Museumplein in Amsterdam.

Misschien verbaas ik u, maar ik betreur uw besluit. De Auschwitzherdenking is er voor iedere weldenkende burger in ons land die overtuigd is van die ene boodschap op het monument: ”Nooit meer Auschwitz”. Dat is een uitroep die symbool staat voor miljoenen vermoorden in Auschwitz, Treblinka, Sobibor en in al die andere baarbaarse plaatsen ten tijde van nazi-Duitsland.

De jaarlijkse bijeenkomst eind januari waar de wereld even stilstaat bij de bevrijding van Auschwitz, en bij de vernietiging van de Europees Joodse gemeenschap, stijgt ver uit boven wat commotie rond de SP’er van Bommel.

U heeft uw besluit genomen na overleg met de organisatoren van de herdenking. Mag ik u er, in alle bescheidenheid, op wijzen dat ook zo’n overleg u niet het recht mag ontnemen om op 25 januari daar in het Wertheimpark in Amsterdam bij het Auschwitzmonument te staan?

Voor sommigen zal het moeilijk zijn u daar te zien. Voor anderen zal het feit dat u er bent slechts het bewijs zijn dat u, hoe dan ook, zaken kunt scheiden. Zoals een waardig Kamerlid dat behoort te kunnen.

Shoah
Ik denk dat ik met mijn oproep aan u om toch naar de herdenking te komen enig recht van spreken heb. Mijn vader zaliger was een van die bevrijden op 25 januari 1944 in Auschwitz. Hij wel. De rest van zijn en van mijn moeders familie niet.

Ikzelf ben grootgebracht in de schaduw van die Shoah, de vernietiging. Maar juist daarom ben ik mij -ook als volksvertegenwoordiger- bewust van alles wat wij als burgers in ons land moeten doen om te voorkomen dat zoiets zich ooit herhaalt. Daarbij staan voor mij de vrijheden en grondrechten waarover ik het eerder had, voorop.

In het kader daarvan vraag ik u gebruik te maken van dit recht, ondanks oproepen van anderen, ondanks uw overleg met de organisatie. Kom naar de Auschwitzherdenking, ook dit jaar! Dan alleen kunnen vrijheid, democratie en recht zegevieren. En wie weet is het een eerste stapje op weg naar de ware vrede, ook in het benauwde Israël en Gaza.

De auteur is orthodox-joods rabbijn en fractievoorzitter van het CDA in de stadsdeelraad Zuideramstel-Amsterdam.