Ingewonnen voor de calvinistische genadeleer
Titel:
”Ernest Reisinger. A Biography”
Auteur: Geoffrey Thomas
Uitgeverij: The Banner of Truth, Edinburgh, 2002
Pagina’s: 262
Prijs: £16,50 (ca. € 27,-). In zowel Groot-Brittannië als de Verenigde Staten van Amerika is sinds de tweede helft van de vorige eeuw een opmerkelijke hernieuwde belangstelling voor de gereformeerde theologie en godsvrucht. Aan deze herleving zijn een aantal namen verbonden. Ik noem Martyn Lloyd Jones en J. I. Packer. We kunnen ook denken aan de oprichting van uitgeverij The Banner of Truth. De geestelijke vader hiervan is Iain H. Murray, die enige tijd als assistent was verbonden aan de gemeente van Lloyd Jones in Londen.
Bij deze uitgeverij verscheen een biografie over een man die in de Verenigde Staten van Amerika een belangrijke rol heeft gespeeld in de herleving van de gereformeerde theologie. Zijn naam is Ernest Reisinger (1919). Hij was de eerste Amerikaan die lid werd van het stichtingsbestuur van The Banner of Truth. Zijn leven is beschreven door Geoffrey Thomas, die al jaren deel uitmaakt van de redactie van het gelijknamige blad dat deze uitgeverij maandelijks publiceert.
Thomas kwam met Reisinger in contact toen hij studeerde aan het Westminster Theological Seminary in Philadelphia. In de jaren zestig heeft Reisinger zich ervoor ingezet deze hogeschool alom in Amerika meer bekendheid te geven. Meer dan eens hield hij in die jaren ook toespraken voor studenten, waarin hij vooral aandacht vroeg voor de praktijk van de godzaligheid en het missionaire karakter van de gereformeerde theologie.
Weeshuis
Ernest Reisinger groeide op in een gebroken gezin. Zijn vader werd door de beurscrisis van 1929 geruïneerd. Hij stortte zowel geestelijk als lichamelijk in en verbleef de rest van zijn leven in een psychiatrische kliniek. Ernest en zijn broer John kwamen in een weeshuis terecht. Pas later was hun moeder financieel weer in staat hen onder haar dak te nemen.
Ernest vond werk in de bouw. Een collega sprak hem telkens aan op de noodzaak van verzoening met God en het levende geloof in de Heere Jezus Christus. Deze gesprekken werden hem tot eeuwige zegen.
Zakelijk ging het Reisinger voor de wind. Samen met zijn broer gaf hij leiding aan een bouwbedrijf dat een paar honderd mensen in dienst had. Tegelijkertijd ging hij als lekenprediker voor in een evangelisatiepost van een presbyteriaanse gemeente in zijn geboorteplaats Carlisle.
De moedergemeente bleek na een aantal jaren niet content met de behoudende theologische koers die de evangelisatiepost voer. Het gevolg was dat Reisinger met een aantal geestverwanten de presbyteriaanse kerk verliet.
Na een korte zwerfperiode kwam het tot de oprichting van Grace Chapel, later Grace Baptist Church. De naam van de kerk laat zien dat Reisinger in zijn visie op de doop voor het baptistische gevoelen werd gewonnen.
Mede door het getuigenis van Ernest kwamen andere leden van de familie tot bekering, onder wie zijn broer John. Eerder dan hijzelf werd John gewonnen voor de leer van vrije genade. Deze was in behoudende protestantse kringen in Amerika volstrekt onbekend.
Ernest had aanvankelijk reserves. Hij meende dat het calvinisme geen recht kon doen aan de prediking van het Evangelie aan hen die geen deel hebben aan de zaligheid. Door Schriftstudie werd hij echter voor de calvinistische genadeleer ingewonnen. Lezing van de geschriften van mannen als Spurgeon en Whitefield lieten hem zien dat het historische calvinisme zich juist kenmerkt door een grote missionaire bewogenheid.
Klacht en jubel
Theologisch maakte Reisinger een ontwikkeling door. Hij nam afstand van het in Amerika zo wijdverbreide dispensationalisme, dat een strikte scheiding maakt tussen Israël en de kerk en dat tussen de wederkomst en het laatste oordeel nog een geheel nieuwe bedeling verwacht. Ook persoonlijk liep hij vast met de zogenaamde overwinningsvisie op het geestelijke leven. In deze opvatting moet een christen de klacht uit Romeinen 7 achter zich laten om over te gaan in de overwinning van Romeinen 8. Reisinger leerde echter verstaan dat klacht en jubel samengaan.
Terwijl het dispensationalisme meent dat de wet in het leven van een ware christen geen betekenis meer heeft, kreeg Reisinger oog voor de blijvende betekenis van Gods wet, zoals de gereformeerde theologie daarover spreekt. De christen die vrij is van de vloek van de wet blijft die wet als spiegel ter verootmoediging nodig hebben. Juist zo leert hij bidden om aan Christus’ beeld gelijkvormig te worden, en dat is niet anders dan in overeenstemming met Gods wet te wandelen.
Reisinger stimuleerde christenen goede, opbouwende lectuur te lezen. Dit bracht hem in nauw contact met de Britse uitgeverij The Banner of Truth. Deze opende naar aanleiding van dit contact een tweede vestiging in Carlisle, in de Verenigde Staten.
Kentering
Op 47-jarige leeftijd trok Reisinger zich uit de bouwwereld terug om zich geheel aan de dienst in Gods Koninkrijk te wijden. Hij was reeds 51 toen hij werd bevestigd tot predikant van de Reformed Baptist Church van Mechnicsburg, Pennsylvania.
In het begin van de jaren zeventig vestigden Reisinger en zijn vrouw zich permanent in Florida. In deze tijd nam hij het initiatief het boek ”Abstract of Systematic Theology” van James P. Boyce te laten herdrukken. Het gaat hier om een gereformeerde dogmatiek van een van de leidinggevende theologen van de Southern Baptist Convention uit de negentiende eeuw.
Reisinger kreeg toestemming om jaarlijks al de aankomende studenten van de zes theologische hogescholen die onder het toezicht van de conventie stonden deze dogmatiek uit te reiken. Het effect daarvan wordt met name de laatste jaren zichtbaar. In deze grootste protestantse kerk ter wereld is kennelijk een kentering merkbaar.
Ik besluit dit artikel met een enkele opmerking van William Jay, een prediker uit Bath in Engeland, die Reisinger eens in een preek doorgaf. „Zoek niet in de wet wat alleen in het Evangelie gevonden kan worden. Zoek niet in jezelf wat alleen in Christus gevonden kan worden.”