Janssen was sinds 1988 lid van de raad van bestuur van het Bossche bedrijf, sinds eind 1994 als voorzitter. Onder zijn leiding groeide Heijmans uit van een familiebedrijf tot een beursgenoteerde vennootschap. Hij trad in 2002 terug, enkele maanden eerder dan voorzien, wegens gezondheidsproblemen.In de acht jaar met Janssen als bestuursvoorzitter nam Heijmans tientallen ondernemingen over, wat resulteerde in een omzetstijging van 20 procent, waarvan 7 procent op eigen kracht en 13 procent door acquisities. De grote klapper was in december 2000 de inlijving van IBC. Die overname maakte van Heijmans, in 1923 begonnen door stratenmaker Jan Heijmans, het derde bouwbedrijf in Nederland na de BAM Groep en Volker Wessels Stevin. Janssen volgde consequent de olievlektheorie: Nederland als basis en bedrijven verwerven in aangrenzende gebieden.

Waar zijn meeste collega’s van andere bedrijven de kaken stijf op elkaar hielden over de bouwfraude, zei Janssen direct niet uit te sluiten dat ook werknemers van hem boter op hun hoofd zouden kunnen hebben. „Maar ze moeten zich aan de wet houden. En meer dan dat. De wet is een minimumnorm". Door gezondheidsredenen kon Janssen niet voor de parlementaire enquêtecommissie Bouwnijverheid verschijnen.

De rechtbank in Rotterdam veroordeelde in 2005 onder meer Heijmans wegens deelname aan een criminele organisatie. Diverse bouwbedrijven hadden jaren lang verboden prijsafspraken gemaakt. De ondernemingen kregen boetes opgelegd van 45.000 tot 100.000 euro. Ook de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) legde boetes op.