Keim, tadelact, doschawol en pavapor. Nee, dit is geen nonsenspoëzie, dit zijn duurzame bouwmaterialen uit de schappen van eco-Logisch. De Amsterdamse bouwmarkt en groothandel verkoopt alleen spullen die het milieu geen schade berokkenen. Mineraalverf bijvoorbeeld –„dat krijg je nóóit meer van de muur”–, of isolatie van schapenwol –„absoluut geluiddicht”– en bamboevloeren – „De nieuwe trend.”Sommige ecologische waren zetten de naïeve klant zomaar op het verkeerde been. Eigenaar Rob Bos (56) wijst naar een rol bubbeltjesplastic. „Kijk, als je dit in de berm gooit, verteert het in no time.” Het plastic blijkt gemaakt van maïs. „Mooi he?”, grijnst Bos. Een idealist noemt de Amsterdammer zichzelf niet, wel zou hij graag de wereld een beetje beter maken.

Bos is al jarenlang werkzaam in de decorbouw voor film en tv. De keerzijde van het vak stuitte hem steeds meer tegen de borst. „Decorbouw veroorzaakt een enorme hoop afval. Ik was al wel langer bezig met recycling, stelde overbodige decors beschikbaar voor kunstprojecten, maar ik wilde meer.”

Dat meer werd eco-Logisch. Er bleken, aldus Bos, behoorlijk wat duurzame alternatieven te bestaan, maar de bekendheid ervan was nihil. Openen dus, die ecologische bouwmarkt. Bos had geen idee of de markt op zijn initiatief zat te wachten. „Op een bepaald moment begon ik gewoon. Ik ben wel voorzichtig gestart, want het rotteappeltjessyndroom waar sommige biologische winkels aan lijden, wilde ik niet oplopen.” Onlangs is de Amsterdammer verkozen tot meest innovatieve ondernemer van Noord-Holland.

Behalve de winkel en de groothandel bestieren Bos en zijn vier man personeel een almaar uitdijende webwinkel –„inmiddels de grootste in Europa”– waar online ruim 2700 verschillende duurzame producten kunnen worden aangeschaft. De verkoop loopt goed, al wil Bos geen cijfers noemen.

De bouwwereld heeft het in deze tijden van recessie niet makkelijk, maar Bos is optimistisch. „De bouw stagneert, dus wordt het goed isoleren van bestaande woningen belangrijk.” En dan zijn duurzame materialen interessant, zegt Bos. Hij is voorvechter van het zogenoemde damp-open bouwen: bouwen met natuurlijke materialen die warmte kunnen opslaan en afgeven. Een wand met een laag leem houdt warmte langer vast, en dat scheelt aanzienlijk in de stookkosten. Als daar dan ook nog een laag duurzame isolatie achter zit, kan de verwarming nóg verder omlaag.

Het idee dat het verduurzamen van een woning veel geld kost, is te kort door de bocht, aldus Bos. „Het ligt genuanceerder. Je hoeft niet alle muren uit te breken. Met een basic bufferwandje voor de originele muur kun je al 28 procent op je energienota besparen. Een wand van 30 centimeter bespaart 67 procent. Het is maar net wat je wilt. Je kunt ook je hele huis vol plastic spuiten, lekker warm hoor, maar het ademt niet.”

Veel mensen weten best dat hun huishouden duurzamer kan, maar de weg erheen is voor hen kronkelig en vol onduidelijke regels. Het liefst worden ze bij de hand genomen. „Een rekensom waaruit blijkt dat spaarlampen écht renderen werkt bijvoorbeeld niet. Langskomen met een doos vol nieuwe modellen en ze er voor hen indraaien wél.”

Bos ontwikkelde daarom de DuboHulp, één loket dat alle zaken regelt die nodig zijn om over te stappen op een duurzaam huishouden. „We sturen een gecertificeerde EPA-keurder, die onderzoekt de woning en verstrekt een energielabel. De bewoners krijgen een bindend advies over hoe je zo’n woning naar het niveau van een A-label kunt brengen. We adviseren mensen bijvoorbeeld met welke materialen ze hun woning het beste kunnen isoleren, vertellen ze of zonnepanelen een optie zijn en of ze iets met windenergie kunnen doen. We regelen eventuele subsidies en de voorfinanciering. Binnenkort willen we ook een groenhypotheek faciliteren.”

Wat voor publiek trekt de Amsterdamse ondernemer? Vooral twintigers en dertigers, vertelt Bos. De groep die het hardst roept dat het allemaal ecologischer moet, de dertigers en veertigers, laat het in de praktijk afweten. „Die belijden alleen met de mond.” Vijftigers komen weer wel. „Zij hebben de oliecrisis nog meegemaakt.” Eén doelgroep stelt de Amsterdammer voor een raadsel. „Wáár zijn toch de allochtonen? Die verbouwen toch ook hun huis?”