Dat is een van de conclusies uit een vanmiddag gepresenteerd onderzoek van de Universiteit van Amsterdam.Amsterdamse jongeren geven aan grote bezwaren te hebben tegen met name publieke uitingsvormen van homoseksualiteit, wat leidt tot uitsluiting van vermeende of daadwerkelijke homoseksuele scholieren. Ook is het gebruik van homogerelateerde scheldwoorden aan de orde van de dag op scholen.

Volgens de onderzoekers Laurens Buijs, Gert Hekma en Jan Willem Duyvendak is er de laatste tijd wel veel aandacht voor homotolerantie in de samenleving. „Belangrijke gebaren, maar ze blijken de daders van antihomogeweld nauwelijks te raken. Heteronormen en genderdogma’s zitten zo diep dat zulke initiatieven onvoldoende zijn om de voedingsbodem van het antihomogeweld effectief te bestrijden.”

De vraag of er sprake is van een stijging van antihomoseksueel geweld is volgens de onderzoekers echter moeilijk te beantwoorden, omdat de politie Amsterdam-Amstelland pas vorig jaar is begonnen met het controleren van de registratie van homogerelateerde zaken.

Uit het onderzoek blijkt dat de ergernis, afkeer en walging van homoseksualiteit in zijn publieke, ’vrouwelijke’ en seksuele vormen de belangrijkste voedingsbodem is voor geweld tegen homo’s. „De homotolerantie van veel Amsterdamse jongeren is een flinterdunne schil”, stellen de onderzoekers. Op 82 procent van de scholen wordt geen informatie over homoseksualiteit gegeven.

Verdachten van fysiek geweld tegen homo’s zijn meestal jongens tussen de 17 en de 25 jaar oud. De verdachten zijn even vaak van autochtoon-Nederlandse als van Marokkaanse afkomst. Gezien de bevolkingssamenstelling zijn Marokkanen daarom wel oververtegenwoordigd. Het geweld tegen homo’s is echter niet religieus geïnspireerd. Daders met een islamitische achtergrond hebben slechts een oppervlakkige kennis van de Koran en gaan zelden naar de moskee.