Net als bij een goede directeur van een bedrijf, gaat Gods liefde vooraf aan de liefde van mensen, aldus de predikant uit Leerdam. Alleen daarom kunnen mensen de opdracht om God lief te hebben boven alles en de naaste als zichzelf vervullen.Ds. Korving sprak zaterdag in Schiphol-Rijk voor de christelijke gereformeerde jeugdorganisatie Landelijk Contact Jeugdwerk. Tijdens het jaarlijkse +16-jeugdappel, met dit jaar als thema ”Liefde is…”, waren 500 jongeren bijeen, zo goed als onder de vleugels van de KLM.

God is de Opdrachtgever, aldus ds. Korving, en daarom „kun je nooit een slag om de arm houden. God wil niet dat wij Hem een beetje liefhebben in de rand van ons bestaan. Hij wil in jouw centrum staan. Dat vraagt zelfverloochening.”

De opdracht moet volvoerd worden met hart, ziel en verstand, aldus ds. Korving. „Ook dat laatste hoort erbij. De opdracht om lief te hebben moet een bewuste keuze zijn, geen bevlieging.”

Concreet betekent de Bijbelse liefde in de omgang met de naaste volgens de predikant zelfverloochening en dienstbaarheid. „We nemen het dan op voor de eer van God. We helpen de zwakken in de samenleving. Het is van belang dat andere mensen dat bij ons kunnen zien.”

Maak niet de vergissing dat je het uit jezelf moet putten, waarschuwt de predikant. „Kost de opdracht je moeite? Je mag hulp vragen aan Hem, die de opdracht geeft. Je kunt die hulp vragen omdat God uit genade door Jezus Christus je Verlosser wil zijn.”

Hetzelfde benadrukte ds. J. Westerink uit Urk in de middaglezing. Een God van liefde lijkt niet meer te kunnen opboksen tegen de vuiligheid van deze wereld. Ook jongeren, die misschien een heel verdrietig liefdesverleden achter de rug hebben, kunnen moeilijk geloven dat God liefde is en dat er überhaupt liefde is. „Maar God heeft deze wereld liefgehad en heeft liefde geschonken door te geven alles wat Hij had: Zijn eniggeboren Zoon.”

Tijdens twee workshoprondes werd de liefde vanuit diverse invalshoeken belicht. Erik-Jan Verbruggen, maatschappelijk werker bij De Vluchtheuvel, een christelijke stichting voor psychosociale hulp, ging in op seksualiteit als een van de talen van liefde.

Verbruggen legde uit dat jongens en meisjes verschillend reageren op seksuele gevoelens. Hij deed dat met de metafoor van een taart en een schietschijf.

„Jongens zijn net taarten. Elke taartpunt is een deel van hun leven, bijvoorbeeld werk, kerk, gezin of seksualiteit. Ze kunnen die levenssferen los van elkaar zien. Meisjes kun je zien als een schietschijf. De buitenste rand is bijvoorbeeld het werk. De binnenste cirkel is het meest intiem: seksualiteit. Alle cirkels zijn met elkaar verweven.”

In een relatie blijkt vaak dat jongens een ruzie willen bijleggen door knuffelen. Voor meisjes is dat onmogelijk, aldus Verbruggen. Omdat alle cirkels van een schijf met elkaar verbonden zijn, moet eerst alles goed zijn, voordat lichamelijk contact weer mogelijk is. „Ik denk dat jullie conflicten als een meisje moeten oplossen”, daagde hij de jongens uit. „Het is goed om jezelf te verloochenen, zoals ook Christus deed.”

Alleen in het huwelijk hoort seksualiteit thuis, volgens Verbruggen. „Heb je voor die tijd seksuele omgang, dan kun je niet meer terug. Je kunt het niet een keertje proberen en daarna wachten tot het huwelijk. En als je verkering bovendien alsnog uitgaat, dan heb je iets intiems van jezelf weggegeven wat je niet meer terugkrijgt.

De Bijbel zegt erover dat je eerst vader en moeder moet verlaten, daarna een vrouw liefhebben en vervolgens één vlees met haar zijn. In die volgorde. Ook geeft Deuteronomium 22 aan dat wie gemeenschap heeft zonder huwelijksband, alsnog moet trouwen. Dat het huwelijk wordt gesloten in tegenwoordigheid van anderen -het publieke karakter van huwelijk dus- geeft vertrouwen om intiem te zijn.”