Dat meldt hij aan de generale synode van de Protestantse Kerk in een reactie op de gespreksnotitie ”Bouwstenen voor het gesprek over seksualiteit”.Op de vergadering van de generale synode van de Protestantse Kerk, donderdag 6 november in Lunteren, discussieert de kerkvergadering over deze gespreksnotitie van het synodebestuur om te komen tot het schrijven van pastorale brieven aan de gemeenten over seksualiteit en homoseksualiteit. In april 2007 besloot de synode om een door De Ronde ingediend gravamen tegen ordinantie 5-4 van de kerkorde van de PKN, die het mogelijk maakt niet-huwelijkse relaties in gemeenten te zegenen, niet als gravamen aan te merken. De synode was van mening dat ordinantie 5-4 niet rechtstreeks het belijden van de kerk raakt, zodat er geen gravamen tegen kan worden ingediend.

De synode besloot eveneens om het bezwaarschrift van De Ronde als uitgangspunt te nemen voor een breed kerkelijk gesprek over seksualiteit en homoseksualiteit. Op advies van de Generale Raad van Advies besloot het synodebestuur alle gemeenten in de PKN hierover twee pastorale brieven te sturen.

De Ronde gaf vandaag aan „hevig teleurgesteld” te zijn in de gespreksnotitie zoals de synodeleden die op 6 november zullen bespreken. Zo bevreemdt het hem dat er in het gedeelte van de discussienota dat gaat over seksualiteit in het algemeen slechts geconstateerd wordt dat er onder christenen verschil van mening bestaat over de vraag of seksualiteit alleen binnen het huwelijk thuishoort. „Het constateren van dit verschil mag dan wel juist zijn, maar het moderamen verzuimt hierbij om dit nader toe te lichten, dan wel vanuit Gods Woord daarbij een richting aan te wijzen.”

Voor wat betreft het gedeelte uit de notitie dat gaat over homoseksualiteit noemt De Ronde het „ronduit beschamend” dat er in dat gedeelte „op geen enkele manier gerefereerd wordt aan de aan mij door de synodepreses persoonlijk gedane belofte dat alle gesprekken gevoerd zullen worden onder het gezag van de Heilige Schrift en dat onze kerkorde (…) onverkort zal worden gehandhaafd.” De Ronde doelt dan op artikel I van de Protestantse Kerkorde, waar staat dat de kerk en al haar leden geroepen zijn het belijden te toetsen bij het licht van de Heilige Schrift en dat de kerk weert wat haar belijden weerspreekt. „Het zou op zijn minst een aanbeveling van het moderamen moeten zijn om onder dat licht de gesprekken te voeren en te buigen voor het gezag van de Heilige Schrift. Ik zou de synode aanraden om deze aanbeveling, wat gelijk is aan een opdracht, (…) aan het geheel toe te voegen. Juist op grond van deze belofte kon ik vorig jaar besluiten om de procedure niet verder kerkordelijk aan de generale commissie voor bezwaren en geschillen voor te leggen”, aldus De Ronde.

Hij is ook verbaasd over het feit dat in de gespreksnotitie voorbijgegaan wordt aan de uitspraak op de synode in april 2007 door de toenmalige voorzitter van de Generale Raad van Advies prof. dr. G. G. de Kruif, dat ordinantie 5-4 „een afwijking van de gereformeerde en lutherse belijdenisgeschriften inhoudt.”

De Ronde: „Nu onomstotelijk is vastgesteld dat ordinantie 5-4 afwijkt van het traditionele gereformeerde en lutherse belijden, zou ook de vraag gesteld moeten worden of het opnemen van deze ordinantie in de PKN-kerkorde destijds wel kerkordelijk legitiem is geweest. Ik geef de gemeenten en ook de classis het advies om hier zorgvuldig onderzoek naar te doen.”

UTRECHT – In april 2007 besloot de synode van de Protestantse Kerk in Nederland het door ouderling A. W. de Ronde uit Woudenberg ingediende gravamen niet als een gravamen aan te merken. Wat zeggen de kerkorde en de ordinanties van de PKN over een gravamen en over welke onderdelen van de Protestantse Kerkorde (PKO) gaat de discussie?

KERKORDE: De kerkorde van de PKN bevat de grondleggende bepalingen van de kerk. Deze kerkorde telt negentien artikelen, die met Romeinse cijfers worden genummerd.

ORDINANTIES: De kerkorde wordt uitgewerkt in veertien ordinanties, die een praktische uitwerking zijn van de zaken die in de kerkorde worden genoemd.

ORDINANTIE 5.3: In ordinantie 5 worden zaken geregeld die de eredienst betreffen. In ordinantie 5.3 wordt gesproken over het huwelijk. „De inzegening van een huwelijk van man en vrouw als een verbond van liefde en trouw voor Gods aangezicht geschiedt in een kerkdienst.”

ORDINANTIE 5.4: In ordinantie 5.4 wordt gesproken over het zegenen van niet huwelijkse levensverbintenissen. „De kerkenraad kan –na beraad in de gemeente– besluiten dat ook andere levensverbintenissen van twee personen als een verbond van liefde en trouw voor Gods aangezicht kunnen worden gezegend.” Tegen deze ordinantie richtte het bezwaar van ouderling De Ronde zich.

GRAVAMEN (I): Indiening en behandeling van een gravamen worden geregeld in ordinantie 1.5: „Bezwaren inzake het belijden van de kerk kunnen door leden van de kerk –onder beroep op de Heilige Schrift– worden voorgelegd aan het oordeel van de kerk, die zich daarover uitspreekt.”

GRAVAMEN (IV): Belangrijk is wat er over het gravamen gesteld wordt in ordinantie 1.5.2: „Een gravamen als bedoeld in lid 1 kan alleen worden ingediend tegen de in artikel I 4 van de kerkorde genoemde belijdenisgeschriften alsmede tegen uitingen van de kerk die overeenkomstig het in het vorige artikel bepaalde door de generale synode zijn aangemerkt als uitdrukking van het belijden van de kerk.”

BELIJDENISGESCHRIFTEN: In artikel I 4 van de kerkorde worden de volgende belijdenisgeschriften genoemd: de Apostolische Geloofsbelijdenis, de geloofsbelijdenis van Nicéa en de geloofsbelijdenis van Athanasius, de Onveranderde Augsburgse Confessie en de catechismus van Luther, de catechismus van Heidelberg, de catechismus van Genève, de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Dordtse Leerregels.