Pacifisme
Desiderius Erasmus (1469-1536) is een van de welsprekendste pacifisten in de Europese geschiedenis. Zijn boek ”Querela pacis” (”Klacht over de vrede”, dat werd gepubliceerd in het Lutherjaar 1517) is een klassiek vredesgeschrift geworden. Als twee christelijke volken strijden, verstoort dit ook de eenheid van de kerk. Anderzijds was Erasmus niet tegen een oorlog met de Turken.
Na Erasmus sloten enkele invloedrijke denkers zich bij hem aan. Een bekend voorbeeld is Immanuel Kant met zijn boek ”Zum ewigen Frieden” uit 1795.
Pas in de negentiende eeuw werd het pacifisme, als reactie op de Napoleontische oorlogen, een georganiseerde beweging. In de Engelssprekende wereld stelden de Quakers zich op het standpunt dat de oorlog onverenigbaar is met de geest van het christendom.
De Eerste Wereldoorlog bracht een nieuwe golf van pacifisme over Europa. Ook in Nederland en Vlaanderen groeide een beweging tegen de oorlog. De Sociaal-Democratische Arbeiders Partij en de Vrijzinnig-Democraten stelden zelfs de politieke eis van ontwapening. Deze beweging werd echter doorbroken door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
Na de oorlog trok het geweldloos verzet van Mahatma Gandhi in India en Martin Luther King in Amerika grote aandacht.